به گزارش خبرنگار بین‌الملل دفاع‌پرس، خط زردی که به عنوان مرز فرضی و موقت در فاز نخست آتش‌بس غزه در نظر گرفته شد، اکنون به شکل فیزیکی در حال تثبیت است؛ اتفاقی که می‌تواند پیامد‌های عمیق و نگران‌کننده‌ای در پی داشته باشد.
ارتش رژیم صهیونیستی در حال حاضر مشغول نصب بلوک‌های بتنی زردرنگ است تا منطقه تحت کنترل خود را در مرحله اول آتش‌بس تثبیت کند. این خط، نوار غزه را به دو قسمت تقسیم و نیمی از جغرافیای آن را اشغال می‌کند.
در غرب غزه حماس اقتدار خود را در خلأ ناشی از عقب‌نشینی اسرائیل بازسازی و به طور قاطع با مزدوران رژیم صهیونیستی برخورد کرده است. اما در شرقی، شمال و جنوب، ارتش اسرائیل پست‌های نظامی را تقویت کرده و به هر کسی که به مرز زرد نزدیک شود، بدون هشدار قبلی شلیک می‌کند.
«محمد خالد ابو الحسین» پدر ۵ فرزند و اهل منطقه القراره در شمال خان یونس، می‌گوید: «در منطقه ما، خط زرد واضح نیست. نمی‌دانیم از کجا شروع و به کجا ختم می‌شود. به محض نزدیک شدن به خانه‌مان، از هر طرف گلوله می‌بارد و پهپاد‌های کوچک بالای سرمان پرواز می‌کنند. دیروز با دوستم به سمت خانه می‌رفتیم که ناگهان زیر آتش شدید قرار گرفتیم. خودمان را به زمین انداختیم و تا پایان تیراندازی همان‌جا ماندیم. نتوانستم به خانه‌ام برسم.»
او می‌افزاید: «احساس می‌کنم جنگ هنوز برای من تمام نشده. آتش‌بس چه معنایی دارد وقتی هنوز نمی‌توانم به خانه‌ام برگردم؟ آنچه بیشتر نگرانم می‌کند این است که این خط ممکن است باقی بماند و هرگز اجازه بازگشت پیدا نکنیم.»
بنیامین نتانیاهو، روز یکشنبه اعلام کرد که رژیم صهیونیستی اشراف امنیتی خود در غزه را حفظ خواهد کرد و خود تصمیم خواهد گرفت که چه زمانی و کجا به دشمنانش حمله کند و نیز کدام کشور‌ها اجازه دارند نیرو‌های خود را برای نظارت بر آتش‌بس اعزام کنند.
سیاست «شلیک آزاد» در امتداد مرز زرد پس از حمله‌ی ۱۹ اکتبر در شهر رفح که به کشته شدن دو سرباز اشغالگر انجامید، توسط وزیر جنگ اسرائیل -اسرائیل کاتز- ابلاغ شده است. دو هفته پس از آغاز آتش‌بس، به‌طور میانگین روزانه بیش از ۲۰ فلسطینی و اغلب در نزدیکی مرز زرد کشته می‌شوند. در نتیجه، تعداد بسیار کمی از آوارگان به مناطق تحت کنترل اسرائیل بازگشته‌اند.
موانع سیاسی برای ورود به مرحله دوم آتش‌بس بسیار زیاد است؛ مرحله‌ای که شامل خلع سلاح حماس، جایگزینی آن با نیروی چندملیتی حافظ صلح و عقب‌نشینی ارتش اسرائیل از مرز زرد خواهد بود. جناح راست دولت نتانیاهو به‌شدت با هرگونه عقب‌نشینی و بین‌المللی شدن کنترل غزه مخالف است.
در این بن‌بست، خط زرد به‌تدریج شکل دائمی به خود می‌گیرد و رسانه‌های صهیونیست از آن به‌عنوان «مرز جدید» یاد می‌کنند.
«یوآو زیتون» خبرنگار نظامی روزنامه یدیعوت آحرونوت، پیش‌بینی کرده که این خط می‌تواند به «مانعی بلند و پیشرفته تبدیل شود که نوار غزه را کوچک‌تر می‌کند، صحرای نقب غربی را گسترش می‌دهد و امکان ساخت شهرک‌های اسرائیلی را فراهم می‌سازد.
«جرمی کونایندایک» رئیس گروه مدافع حقوق پناهندگان بین‌المللی می‌گوید: «این روند در واقع الحاق خزنده و عملی نوار غزه به شمار می‌رود».
بر اساس توافق آتش‌بس که با میانجی‌گری آمریکا از ۱۰ اکتبر اجرایی شد، عقب‌نشینی ارتش اسرائیل به خط زرد، به معنای اشغال ۵۳٪ از نوار غزه خواهد بود. اما تصاویر ماهواره‌ای نشان می‌دهد که بلوک‌های زرد چند صد متر جلوتر نصب شده‌اند. اکنون جمعیت ۲ میلیون نفر از مردم فلسطین در نیمی از سرزمین غزه و میان ویرانه‌های ناشی از دو سال بمباران اسرائیل، گرفتار شده‌اند.
«روهان تالبوت» مدیر ارتباطات گروه خیریه «کمک پزشکی به فلسطینی‌ها»، می‌گوید: «توافق آتش‌پس به‌شدت مبهم است. اکنون در لحظه‌ای هستیم که بازیگران مختلف، از جمله اسرائیل، آمریکایی‌ها، جامعه بین‌المللی و نهاد‌های بشردوستانه همگی در تلاش‌اند تا تفسیر و جهت‌گیری مرحله بعد را تعیین کنند. یکی از اصول راهنما که باید از چند دهه تجربه تلخ بیاموزیم، این است که هر چیز موقتی در سرزمین‌های اشغالی فلسطین، خیلی سریع به وضعیتی دائمی تبدیل می‌شود.»
بر این اساس دست‌کم نیمی از جمعیت غزه نه‌تنها نمی‌توانند به خانه‌های خود بازگردند و بدین ترتیب کورسوی امیدی که با آتش‌بس ایجاد شده بود، به‌سرعت در حال فروپاشی است.
انتهای پیام/ ۹۴۴
