به گزارش خبرنگار
دفاع‌پرس از گلستان، شهید «غلامعلی میرعلی کتولی» یکم آذر ۱۳۵۰، در روستای نومل از توابع شهرستان گرگان به دنیا آمد. پدرش غلامحسین، کشاورز بود و مادرش زهرا نام داشت. تا اول راهنمایی درس خواند. از سوی بسیج در جبهه حضور یافت. پنجم آبان ۱۳۶۶، با سمت آر پی جی زن در فاو عراق بر اثر اصابت ترکش به پا، دست و کمر، شهید شد. مزار او در گلزار شهدای زادگاهش قرار دارد.
فرازی از وصیت نامه شهید غلامعلی میرعلی کتولی
الَّذِینَ آمَنُوا یُقَاتِلُونَ فِی سَبِیلِ اللَّهِ وَالَّذِینَ کَفَرُوا یُقَاتِلُونَ فِی سَبِیلِ الطَّاغُوتِ فَقَاتِلُوا أَوْلِیَاءَ الشَّیْطَانِ إِنَّ کَیْدَ الشَّیْطَانِ کَانَ ضَعِیفًا
آنانکه ایمان آورده‌اند و در راه خدا میجنگند و آنان که کافر شدند در راه طاغوت میجنگند پس با اولیا (علاقمندان) به شیطان بجنگید، زیرا مگر انضباتمان است.
با سلام و درود فراوان به یگانه منجی عالم بشریت امام زمان و با سلام و درود فراوان به نائب بر حقش امام امت خمینی بت شکن و با سلام و درود فراوان به تمامی خانواده‌های شهدا و اسرا و با سلام و درود فراوان به تمامی رزمندگان اسلام که خالصانه در میدان‌های نبرد میجنگند.
من شهادت میدهم که جز خدای یکتا خدائی نیست و به یگانگی او اعتقاد دارم و شهادت میدهم که محمد (ص) فرستاده اوست، هر جامعه‌ای لازم است امام و پیشوای خود را بشناسد. حالا که ما امام خود را شناخته‌ایم امید است، که به رهبری امام عزیز بتوانیم در این راه مقدسی که انتخاب کرده‌ایم ثابت قدم بمانیم و به جهاد مقدس ادامه داده و با سعی و تلاش (در دو جهاد اکبر و اصغر) زمینه را برای قیام نهائی آماده‌تر سازیم.
هم اکنون که عازم جبهه شده‌ام با شور و شوق تمام این راه را انتخاب کرده‌ام و کسی هم مرا اجبار به رفتن جبهه نکرد و این راه را آزادانه انتخاب کردم و بر خودم وظیفه دانستم که در این برهه از زمان که اسلام عزیز در خطر است باید برای نجات اسلام و قرآن بپا خیزیم؛ و تا آزادی مرقد اباعبدالله الحسین و آزادی تمام مسلمین جهان دست از مبارزه بر نخواهیم داشت، اما شما ملت شهید پرور همیشه در صحنه باشید و گوش به فرمان امام عزیز باشید.
هر پیامی داده با جان و دل قبول کنید و به فرمان امام عمل کنید و این را بدانید که انقلاب اسلامی ایران زمینه ساز انقلاب جهانی مهدی (عج) است.
هیچ موقع از صحنه خارج نباشید و با حضور خود در صحنه خار چشم دشمنان اسلام باشید در دعای کمیل و دعای توسل و مخصوصاً در نماز جمعه شرکت کنید و برای رزمندگان دعا کنید و همیشه به فکر جبهه و جنگ باشید.
جنگ را در رأس تمام کارهایتان قرار دهید، چون شکست جنگ، شکست اسلام است و دشمنان کینه توز اسلام میخواهید، اسلام را از بین ببرند و نگذارند که اسلام رواج پیدا کند، مگر اسلام چه می‌گوید، اسلام می‌گوید: نباید ظالم باشد، نباید حق کسی از بین برود و نباید به کسی ظلم شود و نباید بین انسان‌ها برتری باشد مگر به تقوی یعنی هر کس از همه بیشتر تقوی داشته باشد، همان برتر اس، برتری به سیاه و سفید و مال و ثروت نیست.ای مردم، دنیا محل فسانی است و کسی دنیا گیر نمی‌شود، مبادا مال و ثروت دنیا شما را فریب دهد، و زندگی ابدی خود را فراموش کنید، زندگی ابدی خود را به زندگی چند روزه این دنیا نفروشید و بیایید مقداری به فکر آخرت باشید و از خداوند طلب مغفرت کنید.ای مردم به فکر مسلمین جهان و هموطنان خود باشید که هنوز بعضی از پیکر‌های عزیزان بر اثر بمباران دشمن بعثی زیرآوار‌ها مانده است و هنوز پیکر‌های آنان پنهان است.
میدان‌های نبرد را خالی نکنید و به دشمن شکست خورده امان تجهیز ندهید و تا آزادی کربلا و قدسی عزیز جنگ را ادامه دهید که پیروزی انشاالله با ما است.
شما امت حزب الله روستای نومل، مخصوصاً پایگاه بسیج، جلسات را باشکوهتر برگزار کنید و پایگاه را خالی نکنید و از کلیه برادران پایگاه و امت حزب الله میخواهم که اگر از من بدی دیده‌اند، مرا به بزرگواری خودشان ببخشند و جبهه‌ها را فراموش نکنید، چند جمله‌ای هم با خانواده عزیزم.
پدر عزیز درود بر شما باد و از اینکه مرا از دست داده‌اید ناراحت نباشید، چون هر فرزندی در دست دادن من برای شما مشکل است ولی این سختی‌ها و مشکلات را فقط برای خدا تحمل کنید.
پدر عزیزم؛ اگر از زحماتی که شما برای من کشیده‌اید، نتوانستم جبران کنم مرا حلال کنین و اگر شهید شدم مرا در بهشت شهید کاظمین نومل دفن کنید و از برادرانم هم میخواهم که اگر از من خطایی سر زد، که باعث ناراحتی آنها شدمی مرا ببخشید و راه مرا ادامه دهید و به پایگاه بسیج زیاد بروید و بیشتر در جلسات شرکت کنید.
از خواهرانم؛ هم میخواهم که مرا ببخشید و حجاب اسلامی را رعایت کنید و راه زینب (س) را ادامه دهید و حجاب اسلامی را کاملاً رعایت کنید و از تمام فامیلهایم و دوستانم میخواهم که اگر از من خطائی دیده‌اند مرا ببخشند.
التماس دعا/ خدایا خدایا تا انقلاب مهدی (عج) خمینی را نگهدار/ به امید پیروزی رزمندگان
غلامعلی میرعلی کتولی/ بیست و سوم شهریور ۱۳۶۶
انتهای پیام/
