گروه استان‌های دفاع‌پرس_«حدیثه صالحی»؛ در تاریخ اسلام و ایران، دو نقطه‌ی درخشان و دردناک وجود دارد که هرچند از نظر زمانی فاصله دارند، اما از نظر معنا و پیام، به هم گره خورده‌اند: فاطمیه و ۱۳ آبان؛ فاطمیه، یادآور روز‌هایی است که بانوی بزرگ اسلام، حضرت فاطمه زهرا (س)، در دفاع از حقیقت و ولایت، جان خود را فدا کرد. او نخستین شهید راه امامت بود؛ زنی که با خطبه‌اش در مسجد، با گریه‌های شبانه‌اش، و با سکوت پرمعنایش، تاریخ را بیدار کرد. شهادت او، نه فقط یک واقعه تاریخی، بلکه یک پیام جاودانه است: «در برابر ظلم، باید ایستاد؛ حتی اگر تنها باشی.»
سال‌ها بعد، در ۱۳ آبان، دانش‌آموزان و جوانان ایرانی، با همان روحیه فاطمی، در برابر استکبار جهانی ایستادند؛ آنها نیز، همچون حضرت فاطمه زهرا (س)، در برابر ظلم سکوت نکردند. تسخیر لانه جاسوسی آمریکا، نماد خشم ملت ایران از تحقیر و سلطه‌جویی بود. این روز، روزی است که فریاد «مرگ بر آمریکا» از دل مردم برخاست؛ نه از نفرت، بلکه از آگاهی و عزت.
حضرت فاطمه زهرا (س) در دفاع از ولایت، در کوچه‌های مدینه مجروح شد؛ جوانان انقلابی در دفاع از استقلال، در خیابان‌های تهران به شهادت رسیدند. فاطمیه، آغاز راه مقاومت است و ۱۳ آبان، ادامه‌ی همان مسیر است و هر دو، نماد ایستادگی‌اند؛ هر دو، فریاد حق‌طلبی‌اند؛ و هر دو، به ما می‌آموزند که در برابر ظلم، باید بیدار بود، باید ایستاد، باید فریاد زد.
در روز‌های فاطمیه که با یوم الله ۱۳ آبان همزمان شده است، باید این پیام‌ها را بازخوانی کنیم. باید بدانیم که فاطمیه، فقط عزاداری نیست؛ بلکه فرصتی است برای شناخت حقیقت، برای تجدید عهد با ولایت، و برای فهمیدن اینکه مظلومیت، مقدمه‌ی قیام است. ۱۳ آبان نیز، فقط یک روز تاریخی نیست؛ بلکه نماد بیداری نسل‌هاست. نسلی که از کوچه‌های مدینه الهام گرفت و در خیابان‌های انقلاب، فریاد زد: «ما اهل کوفه نیستیم، علی تنها بماند.»
انتهای پیام/
