احمد شهریار، شاعر و نویسنده پاکستانی، در گفتوگو با خبرنگار فرهنگ دفاعپرس، با تأکید بر پیوند عاطفی و فکری اقبال با زبان فارسی اظهار داشت: اقبال بیش از ۱۲ هزار بیت شعر سروده که حدود هفت هزار بیت آن به فارسی است؛ این نشان از عشق و گرایش درونی او به این زبان دارد. هرچند هیچگاه به ایران سفر نکرد، اما در اشعارش از ایران، مردم و جوانانش با شور و علاقه یاد کرده و زبان فارسی را شیرینترین زبان دنیا دانسته است.

وی افزود: من بهعنوان یک پاکستانی که سالها در ایران زندگی کردهام، احساس میکنم ایرانیان اقبال را بهتر از بسیاری از شاعران شبهقاره میشناسند. نام و یاد او در شهرهای مختلف ایران زنده است و مردم این سرزمین او را نه یک شاعر بیگانه، بلکه بخشی از میراث فرهنگی خود میدانند.
شهریار با اشاره به ضرورت تقویت تعاملات فرهنگی میان ایران و پاکستان گفت: هرچند زبان فارسی در پاکستان با چالشهایی روبهروست، اما هنوز زنده و اثرگذار است و نیاز به حمایت دارد. برگزاری برنامههای فرهنگی مشترک میتواند این پیوند دیرینه را زندهتر کند. ما دو ملت با ریشههای فرهنگی و تاریخی مشترک هستیم و باید بسترهایی فراهم شود تا شناخت متقابل دو کشور افزایش یابد.
وی در بخش دیگری از سخنان خود تأکید کرد: لازم است مسیرهای سفر و ارتباط میان دو کشور تسهیل شود تا مردم بتوانند از نزدیک با فرهنگ و زندگی یکدیگر آشنا شوند. ایرانیان باید به لاهور، اسلامآباد و شهرهای مختلف پاکستان سفر کنند تا از نزدیک شباهتها را ببینند. حتی در پوششهای محلی نیز نزدیکی فرهنگی آشکار است؛ لباسی که مردم زابل و زاهدان میپوشند، همان پوشش ملی ما در پاکستان است، تنها نامها تفاوت دارد.
وی در پایان خاطرنشان کرد: اشتراکات فرهنگی فراوانی میان دو ملت وجود دارد، اما بهدلیل کمبود ارتباطات مستقیم، آنگونه که باید از آنها بهره نمیبریم. اگر رفتوآمد و همکاریهای فرهنگی افزایش یابد، این نزدیکی میتواند زمینهساز دوستی، همدلی و شناخت عمیقتر ملتهای ایران و پاکستان شود.
انتهای پیام/ 121