به گزارش خبرنگار بین‌الملل دفاع‌پرس، آمریکا در حال برنامه‌ریزی برای تجزیه بلندمدت غزه به «منطقه سبز» و «منطقه قرمز» است. بر اساس طرح آمریکا منطقه سبز تحت کنترل نظامی اسرائیل و نیروهای بین‌المللی قرار می‌گیرد و بلافاصله بازسازی آن آغاز خواهد شد، اما منطقه قرمز تا زمان نامعلومی ویران باقی خواهد ماند.
بازسازی غزه یکی از ابهامات اصلی در طرح دونالد ترامپ محسوب می‌شود و تعیین یک «منطقه سبز» برای غزه یادآور شکست‌های تاریخی آمریکا در عراق و افغانستان است؛ جایی که مناطق سبز توسط دیوار‌های بتنی محصور می‌شد و نیروهای اشغالگر برای فرار از خشونتی که خود عاملش بودند، به آنجا پناه می‌بردند.
در حال حاضر تقریباً تمام فلسطینی‌ها به منطقه قرمز رانده شده‌اند؛ جایی که هیچ برنامه‌ای برای بازسازی وجود ندارد. منابع مطلع تأیید کرده‌اند که نیروهای حافظ صلح پشت خط زرد در شرق غزه و در کنار سربازان اسرائیلی مستقر خواهند شد.
یکی از مقامات آمریکایی که خواست نامش فاش نشود، گفت: «در حالت ایده‌آل، نوار غزه باید یکپارچه شود. اما این فقط یک آرزوست. این کار زمان می‌برد و آسان نخواهد بود».
برنامه‌ریزی فعلی آمریکا پرسش‌های زیادی درباره تعهد واشنگتن به آتش‌بس اعلام‌شده در ماه گذشته ایجاد می‌کند. طرح‌های مربوط به آینده غزه با سرعت زیادی تغییر کرده که نشان‌دهنده رویکرد آشفته و بداهه‌ی آمریکا برای حل یکی از پیچیده‌ترین و دشوارترین منازعات جهان است.
در حالی که آمریکا ظرف هفته‌های اخیر ساخت اردوگاه‌های محصور برای گروه‌های کوچک فلسطینی را در بوق و کرنا می‌کرد، اکنون بدون هیچ توضیحی از این ایده عبور کرده است. اکنون بدون یک طرح عملی برای استقرار نیروی حافظ صلح، خروج ارتش اشغالگر و بازسازی کامل، غزه پس از دو سال جنگ ویرانگر در بلاتکلیفی کامل قرار دارد.
ایجاد یک نیروی حافظ صلح بین‌المللی ستون اصلی طرح ۲۰ بندی ترامپ برای تثبیت توافق آتش‌بس است. آمریکا امیدوار است که پیش‌نویس قطعنامه شورای امنیت سازمان ملل که به ماموریت نیروهای حافظ صلح رسمیت می‌دهد، اوایل هفته آینده تصویب شود.
ترامپ اعزام سربازان آمریکایی به منظور زمینه‌سازی برای خروج اسرائیل از غزه رد کرده است. یک منبع دیپلماتیک در همین خصوص گفت: «آمریکا برای همه روشن کرده که فقط چشم‌انداز را تعیین کند، اما هزینه‌اش را نمی‌پردازد».
اوایل ماه جاری، فرمانده سنتکام طرح‌هایی را برای حضور نیروهای اروپایی در میان نیروهای حافظ صلح -از جمله صد‌ها سرباز انگلیسی، فرانسوی و آلمانی- تهیه کرده بود. این طرح شامل حضور ۱۵۰۰ سرباز پیاده‌نظام انگلیسی با تخصص‌هایی مانند خنثی‌سازی بمب و پزشکی نظامی در کنار ۱۰۰۰ سرباز فرانسوی برای پاکسازی جاده‌ها و تأمین امنیت بود.
همچنین حضور نیرو‌هایی از آلمان، هلند و کشور‌های شمال اروپا برای برپایی بیمارستان‌های صحرایی، ترابری و پشتیبانی پیش‌بینی شده بود. پس از تجربه شکست خورده عراق و افغانستان، رهبران اروپایی تمایلی برای به خطر انداختن جان سربازان خود در غزه ندارند. آنها نگران گرفتار شدن در میان آتش‌باری حماس و اسرائیل هستند و می‌ترسند که این مأموریت در نگاه افکار عمومی جهان به عنوان حمایت از اشغالگری اسرائیل تعبیر شود.
اردن نیز برای ارسال صد‌ها سرباز نظامی و ۳ هزار نیروی پلیس تحت فشار آمریکا قرار دارد؛ هرچند عبدالله دوم اعزام نیرو‌ها را با این توجیه که کشورش از نظر سیاسی بیش از حد به غزه نزدیک است، صریحاً رد کرده است. بیش از نیمی از جمعیت اردن فلسطینی‌تبارند و اعزام نیروهای اردنی به ویرانه‌های غزه تهدیدی برای امنیت ملی اردن خواهد بود.
آمریکا قرار است که برنامه استقرار نیروهای حافظ صلح را به صورت محدود و با چند صد سرباز آغاز کند و به‌تدریج تعداد آنها را به ۲۰ هزار نفر در کل منطقه گسترش دهد. طبق طرح عملیاتی آمریکا، نیروهای حافظ صلح فقط در منطقه سبز خدمت خواهند کرد. این نیرو‌ها در سمت غربی «خط زرد» که حماس دوباره کنترل آن را به دست گرفته، فعالیتی نخواهند داشت.
بیش از ۸۰ درصد ساختمان‌های غزه از جمله تقریباً همه مدارس و بیمارستان‌ها در جنگ آسیب دیده و نابود شده است. با گذشت بیش از یک ماه از آتش‌بس، اسرائیل همچنان ورود کمک‌ها به غزه را محدود می‌کند و حتی اجازه ورود اقلام اولیه‌ای مانند تیرک‌های چادر را نمی‌دهد.
نزدیک به ۱.۵ میلیون فلسطینی در انتظار اقلام اضطراری برای سرپناه هستند و صد‌ها هزار نفر دیگر بدون دسترسی به خدمات اولیه مانند آب آشامیدنی در چادر‌ها زندگی می‌کنند.
انتهای پیام/ 944
