به گزارش خبرنگار
دفاع‌پرس از رشت؛ هما اکبری- در ایام فاطمیه و روز‌هایی که دل‌ها در غربت بانوی دو عالم می‌تپد، در همین حال و هوا، همایش عقیله‌النساء رشت برگزار شد.
پس از اجرای چند برنامه، خبر از مهمانان ویژه شد؛ بیش از همه، نگاه و دل مادران شهدا بی‌صبرانه چشم‌انتظار بود.
درب باز شد دسته دسته تابوت‌های شهدا بر بالای دستان جوانان این شهر بالا رفت با موجی از اشک و تکبیر در فضا؛ گویی آسمان و زمین یک‌صدا شدند. جوانان با دستانی لرزان، اما پرغرور، ستاره‌های گمنام که نه خوشنام را بر دوش می‌کشیدند و جمعیت، با قلبی شکسته و چشمانی اشکبار، به استقبالشان آمد.
در میان این شکوه، حضوری جان‌ها را لرزاند؛ مادر شهید، آری مادر شهید با گام‌های لرزان، اما قامتی استوار آمد. در یک دست عکس فرزند شهیدش را به سینه فشرده بود و با دست دیگر چادر را به دندان گرفت تا مسیر دشوار را طی کند به راستی که هر قدمش، روایت سال‌ها صبر و داغ بود.
بالا رفت تا نزدیکی شهدا، کنار هر شهید ایستاد. لالایی خواند، عزاداری کرد، نجوا‌هایی مادرانه که از دل سالیان برمی‌خاست: از شب‌های بی‌خوابی، از کنایه‌ها، از نبودن‌های به ظاهر، صدایش شاید شنیده نمی‌شد، اما همه می‌دانستند که از عمق جان سخن می‌گوید.
آن لحظه، سکوت جمعیت شکست. زمزمه‌های مادرانه، همچون لالایی بر هفت ستاره گمنام، اشک‌ها را جاری ساخت.
حضور مادر شهید، گواهی بود بر اینکه شهدا همیشه زنده‌اند، حتی اگر جسمشان در میان ما نباشد. گواهی بود بر اینکه دلتنگی در دل‌ها جاری است، اما در کنار آن، مقاومت نیز ایستاده است. دلتنگی هست، اما صبر هم هست، اشک جاری است، اما ایمان و ولایتمداری روشن‌تر از همیشه می‌درخشد.
این صحنه فقط روایت یک مادر نبود، آری این صحنه قامت همه‌ی مادران شهدا را به یاد آورد. زنانی که با داغ عزیز در سینه، اما با صلابت و ایمان، پیش می‌روند. آنان در امتداد راه فاطمه (س) و زینب (س)، با پایداری و ولایتمداری، بار تاریخ را به دوش کشیده‌اند و امروز نیز با زمزمه‌های بی‌پایان، راه فرزندانشان را ادامه می‌دهند.
در ایام فاطمیه، این حضور یادآور آن حقیقت است که مقاومت زنان، پایداری در ایمان، و ولایتمداری، همه از سرچشمه‌ی حضرت زهرا (س) سیراب می‌شود؛ و مادران شهدا، با الگو گرفتن از آن بانوی بزرگ، چراغ راه نسل‌ها هستند.
انتهای پیام/
