به گزارش خبرنگار دفاع‌پرس از بیرجند، وارد کوچه نبوت شدم، همین چند قدم مانده به خانه، بوی عطر غم و محبت همه وجودم را فرا گرفت. بوی نذری که نه فقط از دیگ‌های بزرگ، که از دل‌های بزرگ‌تر می‌جوشد و در هوای سرد عصر پخش می‌شود. اینجا، گذر زمان معنای دیگری دارد؛ گویی همین دیروز بود که برای اولین بار، با دل کوچک و پای کنجکاوم به این کوچه آمدم و حالا، سی سال است که این مجلس پابرجاست.
دیوارهای کوچه، خاطره‌انگیزتر از همیشه به نظر می‌رسند. گویی هر آجرش روضه‌ای شنیده و هر سنگفرشش، اشکی به حسرت نشسته است. صدای مداح از دل خانه‌ای می‌آید که درش به روی همه دلدادگان باز است. صدای "یا زهرا" است که از سینه‌ها بیرون می‌زند و تا آسمان شهر می‌رود.
درون خانه، دریایی از چهره‌های آشنا و غریبه است
قدیمی‌ها که موهایشان را سپیدی زده،در صف اول نشسته‌اند و جوان‌ترها پشت سرشان. چشم‌هایشان بسته، اما دل‌هایشان باز است؛ باز برای شنیدن قصهٔ مظلومیت بانویشان. اینجا تنها یک مجلس روضه نیست؛ یک "خانه" است. خانه‌ای که در آن، فاطمه (س) میزبان است و همه ما، مهمانانی که سی سال است به این میهمانی خوانده شده‌ایم.
بوی نذری که همه جا را فرا گرفته، تنها غذای جسم نیست؛ غذای روح است. غذایی که با نیت "زهرا (س)" پخته شده و در هر کاسه‌اش، دعایی نهفته است. این مجلس، با همه سادگی‌اش، بزرگ‌ترین درس‌های عشق و ایثار را در دل خود دارد. گویی هر سال که می‌گذرد، ریشه‌های این درخت محبت، در دل این کوچه و این مردم، عمیق‌تر می‌شود.
و من، در میان این همه شور و حال، به این فکر می‌کنم که چه برکتی بالاتر از این که خادم این خانه باشی؟سی سال گذشت و این مجلس، نه تنها فروننشست، که هر سال پررنگ‌تر و با شکوه‌تر شد. این را از نگاه مهربان پیرمردی که نذری را با دستان لرزان تعارف می‌کند می‌فهمی؛ از اشتیاق جوانی که تازه به جمع ما پیوسته درمی‌یابی.
کوچه نبوت، امروز نام، که یک "وعده" است. وعدهٔ استمرار عشق به فاطمه زهرا (س). وعده‌ای که سی سال است هر شب شهادت، در دل این دیوارها طنین‌انداز می‌شود.
خبرنگار دفاع‌پرس در گفت‌وگو با اهالی این خانه اظهار‌داشت: این مجلس، داستان یک "توفیق" است. داستان عشقی که نزدیک به ۳۲ سال پیش، در دل یک خانواده جوانه زد و امروز به برکت بی‌بی جان، حضرت زهرا (س)، به درختی تنومند و سایه‌گستر تبدیل شده است.
برنامه‌ای که روزگاری در حدود ۱۰۰ تا ۱۵۰ نفر از نزدیکان و دوستان برگزار می‌شد، امروز میزبان بیش از دو تا سه هزار نفر از شهروندان، اقوام و حتی مهمانانی از شهرستان‌های مختلف است.
اما راز این ماندگاری و گسترش در چیست؟
برنامه‌ای که خود حضرت زهرا (س) ترسیم می‌کند همه چیز به اراده و لطف حضرت زهرا (س) گره خورده است. اینجا نه یک برنامه سازمان‌یافته، که یک "سفره" معنوی است؛ سفره‌ای که بی‌بی خود پهن می‌کنند و هر سال بر برکت و قوت آن افزوده می‌شود. محتوای برنامه، ترکیبی است از عزاداری برای سیدة النساء العالمین و ذکر مناقب و فضایل ایشان، با محوریت الگوبرداری از سیره عملی و زندگی‌ای که حضرت زهرا (س) برای هر مسلمانی ترسیم کرده‌اند.
هدف: ساختن نسلی برای اسلام و حضرت زهرا (س)
هدف اصلی اینجاست: "تسری فضایل حضرت زهرا (س) به زندگی شخصی و اجتماعی." اینجا تنها یک مراسم عزاداری نیست، یک "کارگاه تربیتی" است. جوانان و نوجوانانی که گاهی از دوران شیرخوارگی در این فضا نفس کشیده‌اند، امروز با عشق و خلوص، اصلی‌ترین مجریان برنامه هستند. برای آن‌ها، این ایام، موسم دیدار یار است. دغدغه اصلی برگزارکنندگان، ساختن همین نسل است؛ از نظر تحصیل، ازدواج، کار و در یک کلام، "ساختن برای اسلام و برای زهرا (س)".
برکت مجلس دل
از برکات این مجلس، حاجت‌روایی‌های خاص و ویژه است که بسیاری از حاضران تجربه کرده‌اند. این نشان می‌دهد که اینجا "مجلس دل" است و انسی با عالم معنا دارد.
این برنامه که از دهه دوم محرم شروع شد و به تدریج توسعه یافت، امسال و در سال‌های مشابه، با محوریت شب شهادت، به اوج خود می‌رسد و از چند شب قبل آغاز می‌شود.
تنها حرف و دعای برگزارکنندگان این است: خدایا، این توفیق خدمت را از ما نگیر. هر سال لطف اهل بیت (ع) را بیشتر شامل حالمان کن و این مجلس را پربارتر و پررنگ‌تر بگردان.
این مجلس، نماد این حقیقت است که وقتی کاری برای خدا و اهل بیت (ع) آغاز شود، آن‌ها خود، حامی و گسترش‌دهنده آن خواهند بود.
انتهای‌پیام/
