نقاشی‌هایم را با وضو می‌کِشم

هنرمند و پیشکسوت هنر انقلاب اسلامی گفت: همواره سعی کردم برای خلق آثارم در زمینه نقاشی‌ همانند روز‌های پیروزی انقلاب و دوران دفاع مقدس که تصاویر شهدا را با وضو نگارگری می‌کردم؛ امروز هم چنین رویه‌ای را دنبال کنم.
کد خبر: ۷۹۶۹۸۰
تاریخ انتشار: ۱۱ آذر ۱۴۰۴ - ۰۴:۵۵ - 02December 2025

«مهدی شدِّه» هنرمند و پیشکسوت هنر انقلاب اسلامی در حاشیه نمایشگاه آثار خود با عنوان «ایستاده‌ایم تا ابد، سرسبز و سربلند» و در گفت‌و‌گو با خبرنگار دفاع‌پرس در خراسان رضوی اظهار داشت: من به لحاظ فرهنگی از ابتدای تأسیس سپاه پاسداران انقلاب اسلامی؛ عمده فعالیت‌های فرهنگی من در این مجموعه انقلابی بوده است بر همین اساس؛ در دوران دفاع مقدس، هم در مناطق عملیاتی حضور داشتم و هم در مباحث فرهنگی مرتبط فعال بودم. بعد از دوران جنگ تحمیلی؛ به دلیل مشغله‌های شغلی در سپاه تا سال ۱۳۹۲ برای خلق آثار هنری دست به قلم نبرده بودم. بعداز بازنشستگی‌ام در آن سال؛ کار‌هایی با محوریت جهاد، شهادت و سایر ارزش‌های انقلاب انجام دادم که حاصل آن شده همین نمایشگاه که ۴۰ تابلو، نگارگری شده با رنگ روغن، با سبک سوررئالیسم مذهبی است.

نقاشی‌هایم را با وضو می‌کِشم

این پیشکسوت هنر انقلاب اسلامی افزود: به لحاظ مفهومی مخاطب در این نمایشگاه به وسیله تابلو‌های مذکور با سیر تاریخی انقلاب از روز ورود امام خمینی (ره) به ایران تا دوران دفاع مقدس و بعد از آن، مثل پیشرفت‌های هسته‌ای، علمی و موشکی، آشنا می‌شود. منبع اصلی این آثار؛ بر پایه آیات قرآن کریم و روایات ائمه معصومین علیهم‌السلام در حوزه جهاد و شهادت، سرکشی و دیدار‌هایی که با خانواده شهدا انجام شده و خاطرات رزمندگان دفاع مقدس است.

وی در ادامه در تشریح موانع و چالش‌های خود برای خلق آثارش گفت: یکی از مشکلاتی که من با آن مواجه بودم این است که اصلاً از نگاه سوژه‌ای تصویری نداشتم چراکه رزمندگان دوران دفاع مقدس، عکس یادگاری بسیار دارند، اما به صورت سوژه‌ای به هیچ وجه از خودشان تصویری ندارند و من طی ۱۰ الی ۱۵ روز ذهنم درگیر می‌شد تا بتوانم بر اساس ذهنیتی که درونم شکل گرفته، سوژه‌ای را خلق کنم.

شدِّه با اشاره به اینکه در این تابلو‌ها سعی شده است به موضوع جنگ، که مقوله سخت و خشن است، از نگاه عاطفی و احساسی نگریسته شود، در بخش دیگری از صحبت خود یادآور شد: ایده ابتدایی من برای خلق این آثار در برهه زمانی سال‌های ۵۷ تا ۵۹، یعنی از روز ورود امام خمینی (ره) تا نخستین روز جنگ تحمیلی از سوی رژیم بعثی عراق، قرار بود شکل بگیرد و من بنا داشتم با آفرینش برخی آثار به فراز و فرود‌های این برهه مثل غائله کردستان، واقعه صحرای طبس، کودتای نقاب یا همان پایگاه هوایی شهید نوژه و مسائل مشابه بپردازم.

نقاشی‌هایم را با وضو می‌کِشم

این هنرمند پیشکسوت در تکمیل صحبت خود خاطرنشان کرد: منتهی وقتی که در عرصه اجرا برآورد کردم، به این نتیجه رسیدم که وقوع چنین ایده‌ای باید با یک مجموعه منسجم و قوی شکل بگیرد تا حق مطلب ادا شود. از طرف دیگر؛ ما با کمبود جا و مکان مواجهیم به طوری که برای نمونه شما در اینجا از بین ۴۰ اثر خلق شده، فقط شاهد ۲۸ تابلو هستید و باقی آثار در انبار است.

وی درباره تأثیرات این نمایشگاه بر روی نسل جدید گفت: بحمدالله از آنجایی که این تابلو‌ها برآمده از دل بوده بر روی قشر نوجوان تأثیر خوبی داشته است و من طی همین روز‌ها شاهد بودم که نسل جدید و امروزی تشنه شنیدن برخی حقایق هست که تا کنون گفته نشده است. من همواره سعی کردم برای خلق آثارم؛ همانند روز‌های پیروزی انقلاب اسلامی ایران و دفاع مقدس هشت ساله که تصاویر شهدا را با وضو نگارگری می‌کردم، در اینجا هم چنین بوده.

نقاشی‌هایم را با وضو می‌کِشم

شدِّه درباره نمایش آثار خود در مکان‌های عمومی تصریح کرد: اگر روزی تصمیم بر این باشد که یک یا چند اثر از این نمایشگاه در حوزه نقاشی شهری اکران شود؛ قبل از آن بایستی به صورت کارشناسی ارزیابی شود. مثلاً تابلو‌هایی مثل «عروج»، «درب بهشت» و یا «ارتباط» که جنبه عاطفی و معنوی دارند برای جا‌هایی مثل اطراف حرم امام رضا (ع) مناسب هستند. اما برخی از آثار برای موقعیت‌ها و برنامه‌هایی مناسب هستند که در آنجا برای مخاطب باید از حماسه گفت مثل رزمایش‌هایی که به مناسبت هفته دفاع مقدس یا روز سوم خرداد برگزار می‌شود.

نقاشی‌هایم را با وضو می‌کِشم

پیشکسوت هنر انقلاب اسلامی با اشاره به رقابت فناوری‌های روز دنیا با کار‌ها و تکنیک‌های قدیمی‌تر مثل رنگ روغن گفت: من معتقدم که هریک از اینها برای خودشان مقتضیاتی دارند. در فضای مجازی مخاطب با اقتضائاتی رو‌به‌رو است که آن را نمی‌شود به فضای حقیقی تعمیم داد و از طرف دیگر وقتی مخاطب با یک اثر هنری بدون واسطه به صورت چهره به چهره مواجه می‌شود، یک تأثیر دیگری بر رویش خواهد داشت.

وی در پایان تأکید کرد: برای نمونه با وجود پیشرفت در عرصه هنری مثل فرش‌بافی و وجود فرش‌های ماشینی، اما آنچه که برای یک مخاطب ارزشمند است، محصول هنرمند فرشبافی است که آن فرش را با دست بافته است، نه با ماشین‌های به روز دنیا! در اینجا هم با مقوله مشابهی مواجهیم؛ یک فرد هنرمند چنین آثاری را به لحاظ روش‌شناسی و تکنیکی برای خود تحلیل می‌کند و از طرف دیگر یک مخاطب عادی به صورت عاطفی یا دلی با این تابلو‌ها ارتباط می‌گیرد.

انتهای پیام/

نظر شما
پربیننده ها
آخرین اخبار