گروه استانهای دفاع پرس- مهدیه معتمدی؛ تاریخ همواره گمان میکرد که جنگها را ژنرالها میبرند و تمدنها را پادشاهان میسازند؛ اما غبارِ میدان که فرو مینشیند، حقیقتی دیگر آشکار میشود. در میانهی دود و آتشِ خاورمیانه، از خرمشهر تا غزه و از ضاحیه تا صنعا، این «زنان» هستند که تعریف جدیدی از قدرت را به جهان دیکته کردهاند.

«زنِ تمدنساز» واژهای لوکس برای همایشها نیست؛ واقعیتی است که امروز در چهرهی مادری میبینیم که فرزند شهیدش را در آغوش میگیرد و به جای شیون، «رجز» میخواند. تمدن غرب، سالها تلاش کرد زن را به «کالا» یا «عروسک» تقلیل دهد تا جامعه را از درون تهی کند؛ اما زنِ مسلمان، با الهام از الگوی زینبی، معادله را بر هم زد.
شجاعت زن تمدنساز در این است که در عصرِ فردگرایی و لذتجویی، «مادری» را انتخاب میکند تا نسلی مبارز تربیت کند. ایستادگی او در این است که وقتی خانهاش ویران میشود، ایمانش ترک برنمیدارد. او میداند که تمدنها با سیمان و آهن ساخته نمیشوند، بلکه با «انسانها» ساخته میشوند و تربیتِ این انسان، در انحصار اوست.
امروز، دشمن بیش از آنکه از موشکهای ما بترسد، از مادرانی میترسد که در گوش نوزادانشان لالاییِ مقاومت میخوانند. چرا که موشک شاید سنگری را ویران کند، اما این مادران هستند که با صبرشان، ارادهی یک ملت را «شکستناپذیر» میکنند. زن تمدنساز، همان کسی است که ثابت کرد میتوان لطیفترین موجود خلقت بود، اما در برابر طوفانها، چون کوه ایستاد.
انتهای پیام/