به گزارش دفاعپرس از لرستان، شهید «محسن صادقی» دوازدهم فروردین ۱۳۴۳، در شهرستان الیگودرز به دنیا آمد. پدرش محمدمهدی، کارمند دفتر ثبتاسناد بود و مادرش فروغ نام داشت. تا پایان دوره متوسطه درس خواند و دیپلم گرفت. بهعنوان پاسدار در جبهه حضور یافت. سیام اردیبهشت ۱۳۶۵، در حاج عمران عراق به شهادت رسید. پیکر وی مدتها در منطقه برجا ماند و هجدهم خرداد ۱۳۶۶، پس از تفحص در گلزار مرکزی زادگاهش به خاک سپرده شد. در ادامه وصیتنامه این شهید گرانقدر را میخوانید:

بسمالله الرحمن الرحیم
بالاترین خوبیها کشتهشدن در راه خداست. رسول اکرم (صل الله علیه و آله و صلم)
اکنون که این جمله را مینویسم برای آخرین وداع و آخرین وصیت است.
عزیزان:
دنیا دنیای نامردی است دنیا محل گذر است بگذرید و به معبود خود بپیوندید. معبود اصلی اگر داشته باشیم خواهیم فهمید که دنیا برای مؤمن زندان است، برادران: زمان، زمان امتحان و سرنوشتساز است هر کس از دنیا گذشت، هر کس از هواها گذشت، هر کس از خوشی گذشت، هر کس از لذت گذشت (لذتهای زودگذر، هواهای نفسانی زودگذر) و بالاخره هر کس که گذشت، برده است و آخرت را خریده است، بعضی از برادران وقتی صحبت از جبهه میکردیم دم از گرفتاری و صحبت از اجازه از پدر و مادر را مطرح میکردند.
عزیزان نکند که مصداق یاران امام علی (علیهالسلام) باشیم که وقتی به بعضی از یاران در تابستان دستور عملیات را صادر میکرد، میگفتند گرم است، بگذار کمی خنک شود و وقتی زمستان میشد ایراد سرما را میگرفتند.
تا جایی که حضرت آرزوی ندیدن آنها را میکرد. برادران مواظب باشید اینگونه اعمال مخصوصاً جهاد ظرافتی خاص دارد نکند خدای ناخواسته برای یک عمل مستحبّی عمل حرامی را انجام دهیم. بگذار از اهمیت جنگ بگویم بهشت را به بها میدهند، نه شعار، عزیزان بهشت زیر سایه شمشیرها است، الان بهشت زیر سایه ترکشهای خمپارهها و گلولههای سربی است، توصیه میکنم همواره شما را به تقوا، به پرهیزکاری، برادران تقوا را پیشه خود نمایید که تنها و تنها در نزد خدا تقوا میتواند کمک کند در آن دنیا سؤال نمیکنند ماشینتان مدلش خارجی بود یا ایرانی، میگویند عملتان چه بود. چقدر کار خیر انجام دادهاید، برای انقلاب چه کردهاید، برای اسلام چند نفر از برادرانت یا از فرزندانت یا … را فدا نمودهاید، صحبت از فداشدن، مگر قرار نیست مگر معتقد به این نیستیم که انسان پس از مدتی عمر باید رخت سفر بر بندد و دنیا را وداع نماید اگر قرار است آخر در رختخواب بمیریم، مرگی که حضرت امیر آن را مرگ ویژه پیرزنان نامگذاری نموده پس چهبهتر که مرگ شهادت را انتخاب کنیم،ای خدا، وای کریم، خودت شاهد باش که ما وظیفه خود را انجام دادیم.
انتهای پیام/