به گزارش گروه بینالملل دفاع پرس، رضا عابدی گناباد پژوهشگر ارشد مسائل بینالملل در یادداشتی پیرامون دلایل بنیادین نفوذ صهیونیسم در آمریکا نوشت: عمدهترین و موثرترین ریشههای دینی تأسیس رژیم صهیونیستی در جنبش صهیونیسم مسیحی نهفته است و بسیاری از حمایتهای آشکار و پنهانی که در طول سدههای گذشته تا امروز در کشورهای غربی و بهویژه در ایالات متحده آمریکا به عمل آمده است، از همین جا نشأت میگیرد. صهیونیست مسیحی عبارت است از: مجموعهای باورهای دینی که در زمینه تحقق اهداف صهیونیسم در میان عدهای از مسیحیان، بهویژه رهبران و اتباع کلیسای پروتستان شایع است.
اگرچه صهیونیسم مسیحی دارای ریشههایی بسیار سترگ در گذشته است، اما به طور مشخص صهیونیسم مسیحی با شروع نهضت پروتستانیسم، مطرح گردید. بدین شکل که با وقوع پروتستانیسم اولاً، جایگاه یهودیت در نگاه مسیحیان تغییر یافت و آنان که تا پیش از پروتستانیسم همواره قاتلان مسیح شناخته میشدند به یکباره به قوم برگزیده خدا و خویشاوندان و پسر عموهای مسیح بدل گشتند، و ثانیاً، رویکردهای عهد عتیقی بیش از پیش مورد توجه قرار گرفت که از جمله پیامدهای آن اعتقاد به بازگشت یهودیان به فلسطین به عنوان یکی از شروط اساسی بازگشت مجدد عیسی مسیح بود. به هر حال فرایندی که با پروتستانیسم آغاز گردید، توسط سایر فرق منشعب از آن بهویژه «پیوریتانیسم» که دایره المعارف یهود از آن به عنوان هواداران یهود یاد نموده است، ادامه یافت و تأثیرات شگرفی را نیز از خود در انگلستان و آمریکا بر جای گذاشت.
با مهاجرت پیوریتینها به قاره آمریکا زمینه برای شکلگیری صهیونیسم مسیحی در آمریکا فراهم شد. چرا که پیوریتانها از جمله فرقی بودند که با توسل به اعتقادات ریشهدار خود در عهد عتیق، زمینه را برای ایجاد صهیونیسم مسیحی فراهم آوردند.
صهیونیسم مسیحی در آمریکا با تکرار و ترویج شعار «آیا بدون عشق به رژیم صهیونیستی میتوان مسیح را دوست داشت؟» در نگاه یهودیان این کشور، یکی از مهمترین پایگاههای رژیم صهیونیستی به شمار میآید.
این مجموعه به عنوان جریان افراطی مسیحی در نظر گرفته میشود که با تکیه بر تفاسیر تحت الفظی از متون کتاب مقدس خواهان تحقق پیشگوییهای این کتاب بر اساس عقاید تقدیرگرایانه خویش است تا از این طریق زمینه را برای ظهور مسیح در آخرالزمان فراهم سازد. درباره جمعیت این جریان نیز باید گفت که حدود 25 درصد از مسیحیان آمریکا امروز در زمره این جریان قرار دارند که بیشتر در جنوب این کشور– که از آن تحت عنوان «کمربند انجیلی» یاد میشود- سکنی دارند. در واقع صهیونیسم مسیحی میکوشد تا جامعه آمریکا را بر مبنای قوانین انجیلی بازسازی نماید.
یهودیان بعد از جنگ جهانی دوم توانستند با مظلوم نمایی خویش در خصوص «هولوکاست» تا حدودی نردبان ترقی در ایالات متحده آمریکا را طی نمایند و از احساسات آمریکاییان در رشد خویش کمال استفاده را ببرند و این خود زمینه لازم را برای فعالیتهای یهودیان در ایالات متحده فراهم کرد.
نامزدهای ریاست جمهوری ایالات متحده با درک موقعیت یهودیان به عنوان یک اقلیت ثروتمند، فعال و دارای نفوذ سعی میکنند که خود را در برابر ایشان قرار ندهند و با حمایتهای خود از رژیم صهیونیستی و آرمان یهودیان به جلب آراء این اقلیت نائل گردند.
این موضوع که واقعاً چرا یهودیان آمریکا از سوی آمریکاییان مورد توجه قرار میگیرند و اصولاً چه عواملی باعث میشود که آمریکاییها از مواضع یهودیان و صهیونیستها طرفداری کنند، یکی از موضوعاتی است که در خور توجه مضاعف است.
«ویل هربرگ» جامعه شناس آمریکایی میگوید: ساختار زندگی آمریکا، از داخل، تغییرات اساسی در سه مذهب عمده آمریکا (پروتستان، کاتولیک و یهودیت) ایجاد نموده است، به گونهای که اختلافات مذهب در آمریکا مانند اختلاف لهجه یا اختلاف زبان، یک اختلاف اساسی به حساب نمیآید. تمایل فرهنگی و روانی یهودیان به سرمایهداری آمریکایی باعث آن شده است که نزدیکی فرهنگی بین یهودیان و آمریکاییان تشدید گردد.
رایدهندگان یهودی با توجه به حضور همکیشان خود در سیستم سیاسی مانند دو مجلس آمریکا، به نظام و ساختار سیاسی آمریکا اعتماد دارند و از طرف دیگر، رای دهندگان غیر یهودی به آنها اعتماد و اطمینان دارند و لذا این اعتماد به موفقیت روز افزون یهودیان می انجامد و در نهایت رابطه ی مستحکمی بین یهودیان و آمریکاییان به وجود آمده است.
یهودیان آمریکا با مساعی یکدیگرسازمانهای گوناگونی را برای تأمین برنامههای رفاه اجتماعی و در حمایت از صهیونیسم تأسیس کردهاند. در میان دهها سازمان و بنیاد لابیگر برای رژیم صهیونیستی در آمریکا، جامعه ضد رسوایی (ADL) و کمیته روابط رژیم صهیونیستی - آمریکا (AIPAC) دو سازمان اصلی و لابی کننده هستند.
رهبران این گروهها شامل سازمانهای مذهبی، باشگاه های زنان و گروههای اقدام سیاسی هستند. لابی صهیونیستی در ایالات متحده آمریکا یکی ار لابیهای پر نفوذ در دستگاه سیاسی و اقتصادی و رسانهای این کشور است. از مهمترین سازمانهای دیگر نزدیک به صهیونیسمها در ایالات متحده آمریکا میتوان به «سفارت بینالمللی مسیحیت بیت المقدس»، «سازمان اکثریت اخلاقی» و «مسیحیان متحد برای رژیم صهیونیستی» اشاره کرد.
آیپک به عنوان هماهنگ کننده سازمانهای طرفدار رژیم صهیونیستی عمل میکند تا سیاستهای حمایتی از صهیونیسم را در کاخ سفید و کنگره به جلو ببرد. رسالت آیپک ایجاد اطمینان نسبت به استحکام و استمرار راوابط آمریکا و رژیم صهیونیستی است. آیپک با استفاده از قدرت خود درباره گروههای فکری طرفدار رژیم صهیونیستی به طور مرتب جلساتی را بین متخصصان منتخب خاورمیانه و مسئولان دولتی آمریکا برگزار مینماید. در دوران ریاست جمهوری «جرج دبلیو بوش» این گروهها اتحادی را با نو محافظهکداران مسیحیان دست راستی به وجود آوردند تا بتوانند هر چه بیشتر به کاخ سفید فشار وارد آورند.
از زمان تشکیل رژیم صهیونیستی، حفظ امنیت این رژیم جزء اهداف اصلی آمریکا در منطقه اعلام شده است و این عامل بر تمامی دکترینهای رؤسای جمهور آمریکا در خاورمیانه سایه افکنده است. به عبارت صیحتر آنچه که توجیحهگر حمایت آمریکا از رژیم صهیونیستی است تلفیقی از سه ضلع مثلث محافظهکاران، یهودیان و صهیونیسم مسیحی میباشد.
علاوه بر این، همان گونه که «فواد بن سید عبدرالرحمان الرفاعی» نویسنده کویتی در کتاب «نفوذ صهیونیسم و رسانههای خبری و سازمانهای بینالمللی» میگوید شاهد نفوذ صهیونیسم در رسانههای خبری جهان، سینما، تلویزیون، تئاتر، فرهنگ، سازمانها و مؤسسات بینالمللی و کشورهای اروپایی و آمریکایی نیز هستیم. به واقع جنبش صهیونیست توانست از سلطه خود بر ابزار رسانه و پول برای تحقق اهداف سیاسی خود و حمایت از رژیم صهیونیستی در غرب استفاده کند.
