رضا عابدی گناباد در گفتوگو با خبرنگار بینالملل دفاع پرس، سیاستهای عربستان از سال 1932 تاکنون را باید در چهارچوب هنجارهای حاکم و مستقر در منطقه بررسی کرد. سعودیها و صهیونیستها از سال 2014 تا امروز وارد تعاملاتی شدهاند تا درباره تضعیف دشمن مشترک به چارهجویی بپردازند. عربستان هیچگاه رژیم صهیونیستی را دشمن ندانسته، همچنان که این رژیم کمترین هراسی از نیات و رفتارهای رهبران ریاض نداشته است.
پژوهشگر ارشد مسائل بینالملل با تاکید بر اینکه رژیم آلسعود و رژیم اشغالگر قدس از اصلیترین همپیمانان آمریکا در منطقهاند، افزود: عربستان آشکارا اعلام کردهاست که زمانی موجودیت رژیم صهیونیستی به رسمیت میشناسد که آن کشور به مرزهای پیش از جنگ 1967 برگردد.
وی گفت: عربستان خواهان ایجاد یک کشور فلسطینی در کنار رژیم صهیونیستی است. عربستان همه این سیاستها را دنبال کرده، نه بدان علت که خواهان نابودی رژیم صهیونیستی است، بلکه از آنرو که در سایه ملاحظات داخلی و منطقهای پیروی از این سیاستها را گریزناپذیر یافته است.
عابدی گناباد با اشاره به اینکه آنچه در خاورمیانه مایه نزدیکی و همسویی کشورها میشود، وجود اشتراک ارزشی و همسویی بینشی است، خاطرنشان کرد: پان عربیسم در منطقه از میان رفته، اما همسویی عربستان و رژیم صهیونیستی همچنان پابرجا است، زیرا این دو کشور پس از فرو افتادن رژیمهای هوادار پان عربیسم (مانند معمر قذافی، جمال عبدالناصر و صدام حسین) دشمن مشترکی به نام ایران برای خود یافتهاند.
وی در ادامه تصریح کرد: نزدیکی ریاض و تلآویو بر پایه همسانیهای ارزشی و هویتی نیست، بلکه از سودای رویارویی با دشمنی مشترک مایه میگیرد. اصل طلایی در خاورمیانه، حاکمیت بیچون و چرای همین منطق است.
پژوهشگر ارشد مسائل بینالملل با بیان اینکه یکی از بازتابهای انقلاب اسلامی بر مسئله فلسطین، ایجاد تغییر نگرش تدریجی در میان اعراب منطقه و کاهش توجه به خطر رژیم صهیونیستی به عنوان خطری جدی است، گفت: اخیرا شاهد افزایش توجههای اعراب و عربستان سعودی به ایران به عنوان خطری جدیتری به نسبت رژیم صهیونیستی بودیم.
وی با بیان اینکه رفتار شدیداً ضدصهیونیستی ایران عملا ماهیت محافظهکار اعراب و بهویژه عربستان سعودی را در مقابل ایران انقلابی به چالش کشیده بود، تاکید کرد: همراه شدن این حوادث با خروج مصر از جبهه مقاومت عربی، تداوم سرکوب رژیم صهیونیستی و تحمیل طرحهای سازش ناکام به اعراب بحران هویت عربی و اسلامی را تشدید کرده بود. در این فضا راهبرد انقلابی و ضدصهیونیستی ایران به نسبت راهبرد محافظهکار ریاض بیشتر مورد توجه افکار عمومی منطقه قرار گرفته بود.
پژوهشگر ارشد مسائل بینالملل گفت: به تدریج مشخص شد که هم ریاض و هم تلآویو نگران تقویت نفوذ تهران و تقویت اسلامگرایی انقلابی به سبک این کشور در منطقه غرب آسیا و شمال آفریقا هستند. رژیم صهیونیستی و عربستان سعودی هر دو نگران نیروهای مخالف وضع موجود در منطقه هستند.
عابدی گناد در پایان با بیان اینکه در نگاه ایران وهابیت و رژیم صهیونیستی به عنوان دو انحراف مذهبی افراطی، ریشه بسیاری از مشکلات منطقه محسوب میشوند، تصریح کرد: عربستان سعودی و رژیم صهیونیستی توسط ایدئولوژی انقلابی و متحدان جمهوری اسلامی بارها مورد انتقاد و حتی آسیب قرار گرفتهاند که به طور مشخص در تقویت جریانهای رادیکال و مداخلهگر در ساختار هرم قدرت عربستان پس از مرگ ملک عبدالله، نزدیکی دو کشور را در خصوص لزوم تضعیف داخلی جمهوری اسلامی در داخل و تشکیل جبههای بر علیه نفوذ تهران از سوریه، تا عراق و لبنان به خوبی قابل مشاهده است.
