محمود صدری، تحلیلگر مسائل بینالملل در گفتوگو با خبرنگار اخبار داخلی دفاع پرس، درباره اظهارات عضو سابق وزارت خارجه آمریکا که حتی بعد از 15 سال که عمر توافق هستهای به پایان میرسد، تهران قادر به افزایش توان غنیسازی خود نخواهد بود، گفت: بر اساس آنچه در تعهد برجام آمده است نیز طرف غربی غیر از این رویکرد در قبال ایران سیاست دیگری پیش نخواهد گرفت و اما به غیر از تعهد برجام نیز باید بدانیم استراتژی آمریکا و غرب در قبال کشورمان به جز بهرهکشی و برداشت منافع ملی از کشورهای دیگر نیست.
وی ادامه داد: با این رویکرد کشورهای غربی نهتنها اجازه غنیسازی به کشورمان نخواهند داد، بلکه در مراحل ابتدایی بهرهوری از منابع هستهای جمهوری اسلامی نیز تا آنجا که بتوانند مانع ایجاد میکنند و این استراتژی طبیعی غرب در قبال کشورهای دنیا است.
این تحلیلگر مسائل بینالملل اظهار داشت: امپریالیست، به هر نحوی در پی این است که قدرت جمهوری اسلامی در منطقه و دنیا چه در حوزه نظامی، سیاسی و اقتصادی افزایش پیدا نکند. لذا این استراتژی بعیدی از آمریکا نیست و این دشمنی استکبار جهانی با کشورمان غیر قابل انکار و تردید است.
صدری همچنین در واکنش به اظهار نظر عضو سابق تیم مذاکرهکننده آمریکا که حضور ایران در بازارهای جهانی را باعث افزایش آسیبپذیریاش در برابر تحریمها دانست، گفت: با صراحت اینگونه اظهار نظرها را رد میکنم؛ چرا که اگر حضور ایران در بازارهای جهانی افزایش پیدا کند، حاشیه امنیت کشورمان افزایش پیدا میکند. کشورهایی چون ژاپن و کره وقتی رابطه اقتصادی تیرهای با غرب پیدا میکنند بر روی اقتصاد داخلی کشور خود و کشورهایی که با آنها مبادله دارند نیز تاثیر مستقیم دارد؛ البته این نشانهای از تاثیر کشور معتبری است که اقتصادش بر دنیا اثر گذار است.
وی تصریح کرد: هرچه کشوری وارد اقتصاد جهانی شود و اقتصادش با جهان پیوند بخورد ناگزیر است در برابر امور سیاسی جهان کمی محتاطانهتر عمل کند؛ ولی این فرضیه نقطه مقابلی نیز دارد؛ اگر کشوری اقتصاد پر قدرتی داشته باشد و با اقتصاد جهان در تعامل باشد؛ آنها ناگزیرند از این اقتصاد مراقبت کنند؛ چرا که اقتصاد بهصورت زنجیرهای عمل میکند.
این تحلیلگر مسائل بینالمللی خاطرنشان کرد: با این دیدگاه و رویکرد آمریکا امری دو وجهی مطرح شده، چرا که از یک سو ایران آسیبپذیرتر میشود و از سوی دیگر آسیب پذیریاش کم میشود؛ لذا باید کشورهای دیگر از ایران مراقبت کنند تا ایران صدمه نبیند که این آسیب دومینووار به منافع آنها نیز سرایت می کند؛ لذا هر چه اقتصاد ایران به جهان تنیده تر شود مسئولیت کشورهای دیگر در قبال ما سنگینتر خواهد شد.
