به گزارش گروه اخبار داخلی دفاع پرس، آیت الله احمد عابدی پیرامون حضور در سالگرد حضرت امام از منظر فقه حکومتی و سیاسی گفت:عدم حضور در مراسم سالگرد حضرت امام ولو اینکه کسی قصد تضعیف هم نداشته باشد، تضعیف نظام کرده است.
وی در ادامه اظهارداشت:حضور در مراسم از نظر فقهی تکلیف آور است وحفظ نظام حکم اولیه ایست که بر هر ثانویه ای مقدم است،ما دو دسته احکام داریم؛ یکی احکام اولیه، و دیگری احکام ثانویه. احکام ثانویه، همیشه بر احکام اولیه مقدم است. یعنی ضرورت، عسر، حرج، اضطرار، بر احکام اولی مقدم است. اما یک دسته از احکام اولی است که بر احکام ثانوی مقدم است؛ مثل حفظ نظام. این حکم اولی است، ولی هیچ حکم ثانوی بر آن مقدم نیست؛ یعنی شما نمیتوانید بفرمایید اینجا ضرورت داشت من حفظ نظام نکنم؛ یا اینجا خطر داشت حفظ نظام بکنم، اصلا معنا ندارد! حفظ نظام بر همۀ احکام ثانوی مقدم است.
عابدی در ادامه گفت:یکی از احکام اولی که هیچ حکم ثانوی بر آن مقدم نمیشود، مسئلۀ اتحاد مسلمین و حرمت تفرقه است؛ یعنی شما نمی توانید بفرمایید، به دلیل فلان ضرورت، من تفرقه ایجاد کردم. این کار جایز نیست. این نشان میدهد که چقدر اتحاد از نظر اسلام مهم است. شما می بینید حکم نماز در ضرورت عوض می شود، روزه را در ضرورت باید ترک کرد یا اصلاً حرام است؛ اما درباره اتحاد مسلمان ها نمی توانید بگویید که حالا ضرورت داشت اتحاد ایجاد نکنم، یا تفرقه ایجاد کنم. هیچ حکم ثانوی بر مسئلۀ اتحاد مسلمان ها نمی تواند مقدم بشود. این نشان میدهد که، مسئلۀ اتحاد مسلمانها، اجتماع مسلمانها از نماز و روزه هم اهمیت اش بیشتر است. این اجتماع و اتحاد هم مظاهر و نمونه هایی دارد؛ که همین حضور مردم در نماز جمعه ها یا مثلاً در انتخابات یا در سالگرد ارتحال حضرت امام از همین نمونههاست.
وی در مورد فقه حکومتی و فقه سیاسی، حضور در این مراسم و امثال آن و ایجاد یک اجتماع عظیم مردمی، یادآور شد: بحث در تکلیف سیاسی-اجتماعی است، یک وقت بحث، تکلیف فقهی است. اگر بحث در تکلیف سیاسی-اجتماعی باشد، شکی نیست، خیلی واضح و روشن است و اصلاً جای تردید ندارد که این حضور ضرورت دارد و لازم است. اما اگر بحث فقهی بخواهیم بکنیم، به این معنا که این حضور، یکی از واجبات شرعی است یا نه؟ باید گفت، در حالی که این نظام اسلامی، یک حکومت مردمی است، و بر مردم تکیه دارد و از سویی هم، آن همه خبرنگار در آن روز، مراسم و اجتماع را مخابره میکنند، شخصی در آن روز، با وجودی که می تواند در آن اجتماع عظیم و میلیونی حضور پیدا کند، ولی در خانه نشسته، این شخص نظام را تضعیف کرده است! شاید این شخص حتی قصد تضعیف هم ندارد؛ ولی در فقه میگویند که توهین و تضعیف احتیاج به قصد ندارد. یعنی عدم حضور من، با وجودی که قصد تضعیف هم ندارم؛ باعث تضعیف نظام شد! احتیاجی به قصد و نیت هم ندارد!
آیت الله عابدی گفت: زیرا در حکومتی مانند جمهوری اسلامی، که بر اساس یک اندیشه خاص بنا شده است و آن اندیشه هم با حضور مردم محقق می شود و بدون مردم محقق شدنی نیست، قهراً وظیفه اخلاقی، وظیفۀ سیاسی، بلکه از نظر فقهی تکلیف آور است؛ چون عدم حضور در این اجتماعات مردمی نوعی تضعیف حکومت میشود.
