به گزارش گروه سایر رسانه های دفاع پرس، روزی جماعتی از بچههای اهل سنت شهر سامراء شروع به آزار و اذیت مرحوم میرزای شیرازی و شیعیان سامرا کردند، اما شیعیان بنا به دستور میرزا این آزارها را تحمل می کردند تا اینکه یکی از همان جوانان قصد ازدواج کرد. جوان با خود فکر کرد، نزد میرزا رفته و درخواست کمک کند؛ چنانچه میرزا به خواستهاش اعتنا نکرد، او را اذیت کند. جوان به منزل میرزا آمد و درخواست کمک نمود. میرزا فرمود: ازدواج شما چه مبلغی هزینه دارد؟ جوان گفت: بیست لیره. آن مرحوم با آنکه با جوان هم مذهب نبود و مورد آزار و اذیت آنان قرار داشت، تمام مبلغ را به او داد.
جوان بسیار خوشحال شد و داستان را برای پدرش تعریف کرد. پدر هم ماجرا را برای دیگران و بزرگان شهر نقل کرد. همه از بزرگواری میرزای شیرازی شگفتزده شدند و گفتند؛ سزاوار نیست چنین شخصیتی را که در شهر ماست اذیت و آزار کنیم. جماعتی از آنان با یک شمشیر و قرآن نزد میرزا آمدند (این رسم عذرخواهی و توبه آن زمان بوده) و عرض کردند: فرزندان ما شما را اذیت کردهاند، چنانکه مایل باشید از تقصیر آنها بگذرید، وگرنه این شمشیر انتقام را بگیرید. ما به این قرآن سوگند میخوریم بعد از این شما را اذیت نکنیم. مرحوم میرزای شیرازی فرمود: اینها فرزندان من هستند و احتیاجی به انتقام نیست. من به خوشرفتاری و حسن همجواری شما اطمینان دارم. این حسن تدبیر میرزا سبب شد یک الفت و محبتی بین شیعه و سنی و بین میرزا و بزرگان شهر پیدا شد.
منبع: حوزه نیوز
