خبرگزاری دفاع مقدس: یکى از مهمترین راه هاى نفوذ استعمارگران در میان ملل مترقى و آزادی خواه از بین بردن فرهنگ و باورهاى دینى و اعتقادى آنان است که از آن در حال حاضر به عنوان تهاجم فرهنگى، جنگ نرم و یا تغییر الگو و سبک زندگى یاد مى شود.
این مسئله از صدر اسلام تاکنون بوده و بارزترین نوع آن تحت عنوان "نبرد آندلس" در تاریخ ثبت شده است. از نیمه دوم قرن ۱۸ بحث ستیز با حجاب (به عنوان مظهر عفاف و پاکدامنى و سلامت جامعه) در اروپا آغاز شد و با نگاهى متفاوت به زنان سعى کردند مکتب فمینیسم و ایجاد سبک و روشى نو در زندگى اجتماعى را راه اندازى کنند.
در همین راستا در سال هاى نخستین قرن بیستم شاهد آن هستیم که همراه رضاخان در ایران، امان الله خان در افغانستان و آتاتورک در کشور ترکیه سعى کردند با بهره گیرى از فناورى هاى جدید، بحث کشف حجاب و تغییر سبک زندگى و رفتارهاى اجتماعى زنان در اجتماع را مطرح کنند.
شکى نیست که اصل حجاب از اصول مسلم و قطعى اسلام است و فلسفه و رسالت آن نیز بیان شده است. اسلام قائل به پرده نشینى و خانه نشینى زنان نیست و آنچه خواسته براى سلامت روحى و روانى زنان و مردان و جامعه مفید است.
درباره تاریخ حجاب در ایران و مسئله کشف حجاب در دوره پهلوی اول و نیز وضعیت حجاب در دوره پهلوى دوم مطالب بسیارى گفته و نوشته شده است. اما آنچه مهم است هدف و نیت طراحان و بانیان این طرح استعمارى از مطرح کردن آن است.
وضعیت پوشش زن ایرانى یکى از پدیده هاى بسیار مؤثر بر فرهنگ و آداب و رسوم و ضامن سلامت اخلاقى و دینى مردم ایران بود. پس از اعلام کشف حجاب توسط رضاخان، علما و عامه مردم به مخالفت شدید با آن برخاستند و در تهران و شهرهاى بزرگ مقاومت هایى صورت گرفت از جمله در خراسان تظاهراتى علیه بى حجابى برپا گردید و مردم در حرم امام رضا(ع) متحصن شدند و قتل عام معروف مسجد گوهرشاد اتفاق افتاد.
این قانون باعث شد بسیارى از زنان مسلمان تا آخر سلطنت رضاخان از خانه خارج نشدند و حتى در بسیارى از خانه ها حمام ساخته شد تا زنها براى استحمام مجبور نباشند از خانه خارج شوند.
توطئه کشف حجاب را کسانى طراحى کردند که رضاشاه را به قدرت رسانده بودند و قرار بود وى مجرى آن باشد. هدف آنان از طرح این مسئله ایجاد سبک نوینى در زندگى اجتماعى مردم ایران و سست کردن بنیان خانواده و رواج بى بند وبارى و فساد و فحشا و در نهایت تضعیف صبغه دینى و نقش اسلام در زندگى مردم مسلمان ایران بود.
مستر "همفر" در خاطرات خود مى نویسد:
در مسئله بى حجابى زنان باید کوشش فوق العاده به عمل آوریم تا زنان مسلمان به بى حجابى و رها کردن چادر مشتاق شوند... پس از آنکه حجاب زن از میان رفت وظیفه مأموران ما آن است که جوانان را به عشق بازى و روابط جنسى نامشروع با زنان تشویق کنند و بدین وسیله فساد را در جوامع اسلامى گسترش دهند.
در راستاى همین سیاست استعمارى مشاهده مىشود که "میشل هولباک" نویسنده اسلام ستیز فرانسوى، نیز در جدیدترین اظهارات خود میگوید: "براى غلبه بر مسلمانان باید آنها را به فساد کشید. ما از راه زور نمى توانیم افراط گرایى دینى را متوقف سازیم. پس بهتر است مسلمانان را به فساد بکشانیم. جنگ بر ضد افراط گرایى اسلامى با کشتن مسلمانان فایده اى ندارد، فقط با فاسد کردن آنها مى توان به این پیروزى دست یافت. باید به جاى بمب، دامن هاى کوتاه و لوازم آرایش و خودنمایى فرو بریزیم..."
استعمارگران براى اینکه به مقصود خود برسند تلاش کردند با دست آویز قرار دادن بحث آزادى زنان و حضور زنان در عرصه هاى اجتماعى و همچنین از طریق استفاده ابزارى از دین و با به کارگیرى برخى تفاسیر و تعابیر نادرست مفهوم چادر را از مفهوم حجاب تفکیک کنند. جالب اینجاست که متأسفانه برخى روشنفکران و طرفداران حقوق زنان نیز امروزه همان خط فکرى را دنبال مىکنند.
در حال حاضر شاهد بحران هاى اجتماعى و اخلاقى بسیارى در اروپا هستیم به طورى که آنها سعى مى کنند با شیوه هاى مختلف جامعه را از التهابى که دچار شده نجات دهند.
همان طور که مشاهده مى شود، امروزه در ترکیه، آذربایجان، فرانسه و دیگر ممالک اروپایى و غربى شاهد مقابله و ستیز با زنان و دختران محجبه و اصل موضوع حجاب هستیم و این امر مؤید این اصل است که استعمارگران با وجود ادعاهاى آزادى خواهانه اى که دارند نمى توانند اصالت ارزشى و دینى گرایش به معنویت را بپذیرند و دغدغه و نگرانى حقیقى آنها از گرایش زنان به سوى تعالیم دینى و حفظ حجاب و عفاف است، موضوعى که وظیفه و مسئولیت عموم مسلمانان و به خصوص دولتمردان را بیشتر مى کند تا با اتخاذ تصمیمها و روش هاى مناسب در حفظ این ارزش و واجب الهى، که برخاسته از فطرت پاک و اعتقادات قوى ارزشى و ایمانى است هرچه بیشتر کوشش نمایند.
