به گزارش گروه فرهنگ و هنر دفاع پرس، حسن اختر، کارشناس حوزه، بخش قرآن تبیان طی مقالهای به این پرسش پاسخ داده است.
در بخشهایی از این مقاله آمده است:
قدم اول در فهم قرآن قرائت و انس با قرآن است؛ براى قرائت قرآن، در کلمات گهربار پیشوایان معصوم(علیهم السلام) فضایل و آثارى بیان شده که موجب رشد و پرورش روح و روان آدمى مىشود.
پیامبر اکرم(ص) مىفرماید: «اگر زندگى سعادتمندان و مرگ شهدا و نجات در روز جزا و امنیت در روز هراس و نور در روز ظلمت و سایبان در روز حرارتِ شدید و سیراب شدن در روز عطش و ارزش و سنگینى در روز سبکى اعمال را مىخواهى، پس قرآن را مطالعه کن، چرا که قرآن یادآور خداى رحمان و حافظ از شیطان و عامل برترى در ترازوى اعمال است» (میزان الحکمه، ج ۸، ص ۷۴)
آیا مىشود معناى قرآن را به جاى خود قرآن خواند؟
اگر بخواهیم از علوم و معارف بىکران قرآن بهره ببریم، شایسته است به ترجمه و تفسیر آن توجه کنیم، تا در پرتو نور معارف الهى و عمل به آنها اجر و ثواب دنیایى و آخرتى را نصیب خود گردانیم. اما باید بدانیم که خواندن متن عربى قرآن، ثواب ویژه دارد و خواندن ترجمه قرآن، جاى آن را نمىگیرد.
در خود قرآن، با الفاظ مختلف به خواندن قرآن دستور داده شده «فاقرءوا ما تیسّر منه؛ آن چه مىتوانید از آیات قرآن را بخوانید». (بحارالانوار، ج ۹۲، ص ۱۷)
از طرفی میدانیم آنچه کلام خداوند است و به پیامبر اکرم (ص) وحی شده است، متن عربی قرآن است. «إِنَّا نَحْنُ نَزَّلْنا عَلَیْکَ الْقُرْآنَ تَنْزیلاً» مسلّماً ما قرآن را بر تو نازل کردیم(سوره انسان آیه ۲۳)» این متن است که معجزه و مورد تحدی قرار گرفته است. بنابراین وقتی مثلا کسی نذر کرد که ختم قرآن انجام دهد باید متن عربی آن را بخواند.
