به گزارش گروه بینالملل دفاع پرس، ابر قدرتها نمیتوانند ادعا کنند که حافظ صلح جهانی هستند؛ چراکه کودکان، زنان و سالخوردگان بیگناه توسط سلاح و خمپارههایی که در کارخانههای آنها ساخته میشود، کشته میشوند. کارخانههای ساخت سلاح غربیها اخیرا جهان عرب را محل مصرف مصنوعات خود قرار داده اند.
تصمیم جنگها بواسطه کارخانههای اسلحه سازی گرفته میشود و مافیای آنها نیز قوانینی را ایجاد میکنند. ادعای ابرقدرتها مبنی بر اینکه برای نشر آزادی و دمکراسی به مناطق درگیر بحران آمدهاند، درست نیست بلکه اکثریت آنها در راستای بهبود وضعیت اقتصادی و صنایع نظامی خود وارد بحران شدهاند. دیکتاتور و دموکراتیک برای آنها فرق نمیکند هر کدام از آنها (دیکتاتور و دموکراتیک) از این ابر قدرتها سلاح بخرد آنها دوست و همپیمان آن میشوند.
صدام معدوم دوست غربیها بود. فرانسه قرار بود عراق را به تاسیسات هستهای مجهز کند، فرانسه طی سالهای گذشته تسلیحات زیادی را به کشورهای حوزه خلیج (فارس) فروخته است که بزرگترین معامله فروش سلاح در تاریخ این منطقه است. زمانیکه سرهنگ قذافی در خزانه لیبی را به روی غربیها گشود، فرانسه برای این دیکتاتور فرش قرمز پهن کرد. وی به محض اینکه تسلیحات خریداری شده را از غربیها تحویل گرفت، مجددا اقدام به خرید محمولههای جدیدی کرد.
اگر هماکنون که در اوج بحران سوریه، یمن، لیبی، مصر و ... هستیم به مبالغی که برای خرید تسلیحات از زمان شروع بهار عربی (بیداری اسلامی) هزینه شدهاست، نگاهی بیندازیم متوجه میشویم که کشورهای عربی بیش از 300 میلیارد دلار برای خرید اسلحه در طول این سالها هزینه کردهاند.
آیا خرید این مقدار سلاح توانسته است از یک درخت زیتون در فلسطین محافظت کند؟ و آیا خانه فلسطینیها را از سرطان شهرکسازی رها کردهاست؟ مطمئنا نه. رژیم صهیونیستی خودش برای کسی که خواهان خرید اسلحه است، سلاح صادر میکند این رژیم با کارخانههای بزرگ ساخت سلاح در غرب همکاری میکند تا سلاح و ابزار جنگی کشنده پیشرفتهای تولید کنند.
گزارش یونیسف
خشونت علیه کودکان در سالهای اخیر با افزایش تنش در جهان عرب مخصوصا در سوریه، عراق، لیبی و یمن و ظهور داعش و سایر گروههای تروریستی افزایش یافته است، تا جاییکه یک روز نیست که اینجا و آنجا کودکی کشته و قربانی کشتارهای ظالمانه نشود. برخی معتقدند که خشونت علیه کودکان فقط محدود به خونریزی و کشته شدن آن کودک است، در حالیکه این اظهارنظرها درست نیست، درگیریها و جنگها تبعات روانی زیادی بر کودکان به دنبال داشته است که سالهای زیادی بر زندگی و آینده آنها تاثیر خواهد گذاشت.
بر اساس گزارش یونیسف که در اسفند ماه سال گذشته منتشر شد، تقریبا یک میلیارد کودک در مناطقی که درگیر بحران هستند، زندگی میکنند و حدودا 300 میلیون نفر از آنها زیر پنج سال میباشند.
سازمان یونسکو نیز اعلام کرده است که تقریبا 28 میلیون دانشآموز در سال 2013 به خاطر درگیریهای موجود در کشوری ساکن هستند از ادامه تحصیل باز ماندهاند و تا به امسال این تعداد به 35 میلیون نفر افزایش پیدا کرده است.
این گزارش میافزاید بسیاری از کودکان سوریه بین 4 الی 8 میلیون نفر در پی بحران این کشور دچار حادثه شدهاند؛ هشتاد درصد کودکان این کشور فرق نمیکند چه کودکانی که داخل سوریه هستند و چه کودکانی که به کشورهای همسایه مهاجرت کردهاند، تحت تاثیر درگیریها قرار گرفتهاند و حدودا دو میلیون کودک آواره نیازمند درمانهای روانی هستند.
متخصصان علم روانشناسی معتقدند برجستهترین تاثیر جنگ بر کودکان سوریه در ترس مستمر و اختلالات عاطفی و افسردگی شدید آنها مجسم است.
کودکانی که در پی درگیریها و جنگها آسیب میبینند به خاطر کمبود دارو، ملزومات پزشکی و زیاد بودن تعداد مجروحان آنچنان که باید مداوا شوند، مورد معالجه قرار نمیگیرند. از سوی دیگر مراکز بهداشتی و بیمارستانها نیز از امکانات لازم بهره مند نیستند.
کودکان در بحران سوریه، عراق، لیبی، یمن و نوار غزه بیشتر در معرض سختیهای جنگ قرار دارند، بیشترین قربانیان و آسیب دیدگان کودکان هستند و سایر کودکانی که از جنگ جان سالم به در میبرند یا با مشکل روانی روبرو هستند یا با کمبود مواد غذایی مواجه هستند و یا اینکه از تحصیل باز ماندهاند.
یونسیف در گزارشی به درگیریها در جهان مخصوصا در جهان عرب و تاثیر آن بر کودکان عرب اشاره کرده و آورده است: درگیریها در کشورهای عربی باعث افزایش استرس در کودکان شده است و بیشترین مشکلی که کودکان عرب از آن رنج میبرند مربوط به خواب است، آنها میترسند بخوابند و با صدای موشک و گلوله و یا با حضور تروریستها در بالای سر آنها بیدار شوند. کودکان همچنین از تاریکی شدید و صداهای بلند که شبیه صدای بمباران، مسلسل و گلوله است و از حرکات غافلگیر کننده میترسند.
مصیبت جهان عرب در تعداد کودکانی که در کوره جنگ و اسلحه قرار دارند، نهفته است؛ ابر قدرتها برخیها را شستوی مغزی دادهاند تا ابزار قتل شوند و در مقابل دوربینها در حالیکه میخندند، دست به کشتار میزنند. این قدرتها کارخانههای سلاح را به خاطر اینکه میدانند جنگ در کشورهای عربی طولانی میشود توسعه میدهند. کی جهان عرب از خواب غفلت بیدار میشود تا سایرین نیز نجات یابند.
