به گزارش خبرنگار دفاع پرس، برای رسیدن به یادمان خاطرهها در دزلی و دالانی، حدود 17 کیلومتر بعد از سروآباد به سه راهی حزب الله و ابتدای جاده دزلی میرسی. در مسیر حرکت به سوی دزلی، یک درهی باریک با دیوارههای بلند قرار دارد که در سال 1359، مهمترین سد دفاعی ضدانقلابیون برای جلوگیری از حمله به آنها محسوب میشد.
در دو سوی این گذرگاه، حدود یک تا 2 کیلومتر، صخرههای بزرگی قرار دارد که ضدانقلاب در پناه آنها به راحتی قادر بود با استقرار قوای معدودی، یک ستون عظیم نظامی را به تله بیندازد و نابود کند. با گذر از این دره، به روستای مرزی دزلی میرسی. از حیث وضعیت جغرافیایی، دزلی در یک فرورفتگی کاسهمانند قرار دارد و اطراف آن را ارتفاعات صعب العبوری احاطه کرده است. گرچه این آبادی نسبت به زمان جنگ رشد و وسعت زیادی پیدا کرده، ولی هنوز بافت قدیم آن جلوهی زیبایی دارد.
دزلی از توابع بخش مرکزی شهرستان سروآباد در استان کردستان است که در فاصله 28 کیلومتری شهر سروآباد و 115 کیلومتری مرکز استان کردستان قرار دارد. ارتفاع دزلی از سطح دریا 1400 متر است و اطراف آن را کوه و دره فراگرفته است. این روستا در دامنه ارتفاعات مرزی ملهخور و دالانی قرار دارد. بعد از پاکسازی مریوان، ضدانقلابیون پایگاه اصلی خود را به دزلی منتقل کردند.
در اواخر آذر 1359، 200 نفر از نیروهای تحت امر حاج احمد متوسلیان، شبانه به مواضع ضدانقلاب در این نقطه هجوم آوردند و دزلی را پاکسازی کردند. در این روستا، ساختمان مجموعه فرهنگی یادمان شهدای دزلی قرار دارد. از طریق جادهای که برای تردد نیروهای پاسگاه مرزی ساخته شده، میتوان از اینجا عازم ارتفاع دالانی شد.
دالانی در 35 کیلومتری جنوب شهر مریوان قرار دارد. دالانی ارتفاعی است مرزی در جوار ارتفاعات تته، ملهخور و کمانجر و در 6 کیلومتری جنوبغربی دزلی. نزدیکترین شهر عراق به این نقطه یعنی شهر خورمال، در 10 کیلومتری و در دامنه این ارتفاعات واقع شده است. این منطقه در 6 دی 1359 به همت نیروهای ارتش، سپاه و پیشمرگان کرد از دست ضدانقلاب خارج شد. ارتفاعات دالانی یکی از محورهای مهم عملیاتهای محمد رسول الله(ص) در سال 1360 و والفجر 10 در سال 1366 محسوب میشود. یادمان والفجر10 در همین ارتفاع که مشرف بر شهرهای مرزی خورمال، حلبچه، سیدصادق و سد دربندیخان عراق است، قرار دارد.
رهبر معظم انقلاب اسلامی در خصوص دزلی میفرمایند: «من فراموش نمیکنم در سال 59، در این شهر مریوان با جمع مردم صمیمی اینجا مواجه شدم و به یک واحد آموزش و پرورش -فکر میکنم یک دبستان بود- رفتیم و با نوجوانان آنجا حرف زدیم. آن نوجوانان، امروز یقینا مردان میانسالی هستند. از اینجا با بعضی از افراد خود مریوان به مناطق دزلی و درکی - اگر درست یادم مانده باشد- رفتیم؛ مناطق بسیار حساس، بسیار مهم؛ از لحاظ طبیعت، بسیار زیبا؛ از لحاظ مردم، بسیار خونگرم؛ اما متاسفانه بر اثر جفای دشمنان ملت ایران و دشمنان انقلاب اسلامی، همین مردم خوب، همین منطقهی خوب، همین کوههای سر به فلک کشیده و سرسبز، همین دشتهای خرم، تبدیل شده بود به جهنم درگیریها و دشمن توانسته بود از برخی مزدوران خود سواستفاده کند و آنها را وسیلهای قرار دهد برای کوبیدن مردم و به طور بالواسطه و غیرمستقیم، کوبیدن نظام اسلامی و تحقیر ملت ایران.
من فراموش نمیکنم، در دزلی مردم با چهرهی باز از ما استقبال کردند. از دزلی با برادرها خارج شدیم برویم به سمت ارتفاعات مشرف بر سرزمینهای عراق -ارتفاعات تته- که مزدوران بدخواه حقیری در بین آن مردم نفوذ کرده بودند و حضور هیات ما را به دشمن اطلاع دادند و دشمن هواپیماهایش را فرستاد. ما در بین راه که طرف ارتفاعات میرفتیم، دیدیم هواپیمای دشمن عبور کرد؛ فهمیدیم حادثهای برای دزلی پیش خواهند آورد. برگتشیم دیدیم متاسفانه مردم غیرنظامی، مردم کوچه و بازار را بمباران کردند؛ عدهای را زخمی کردند، عدهای را به قتل رساندند. و ما جنازهی شهدا و بعضی از مجروحین را برداشتیم، آمدیم مریوان. این خاطرات عبرت آموز است. آن روز همین نظامهای جهانی مدعی حقوق بشر از همین صدام حسین دفاع میکردند؛ از همین حرکات وحشیانه دفاع میکردند.
نسل جوان امروز در کشور ما میداند و بداند، آزمایشگاه دروغ و فریب، آزمایشگاه خطاهای بزرگ و جبرانناپذیر دستگاههای مدعی حقوق بشر، همین کشور عزیز ما و همین مرزهای غربی این کشور از جملهی منطقهی کردستان بوده است.»
یکی از مهمترین عملیات در منطقهی دزلی و دالانی، عملیات والفجر10 بود. این عملیات با رمز یا رسول الله(ص) در 24 اسفند 66 آغاز شد و بعد از 6 روز نبرد به پایان رسید. عملیات والفجر10 از سوی نیروی زمینی سپاه پاسداران با مشارکت 10 لشکر و 9 تیپ شامل 103 گردان در دشتهای سلیمانیه عراق انجام شد و نیروی هوایی و هوانیروز ارتش جمهوری اسلامی به همراه جهاد سازندگی از آن پشتیبانی مینمودند.
رزمندگان طی 5 مرحله، پنج شهر عراق و 120 روستای این کشور را به تصرف درآوردند و شهر نوسود نیز پاکسازی شد.
انتهای پیام/211
