به گزارش گروه سایر رسانه های دفاع پرس، «ناصر پزشکی» را به عنوان مبدع سبک هنری مینیخطاشی میشناسیم؛ کاری خلاقانه که در قابهای آن آیات قرآن کریم حک شده است. وَ الْعادِیاتِ ضَبْحاً... اقْرَأْ بِاسْمِ رَبِّکَ الَّذِی خَلَقَ...
وی برای نوشتن آیات قرآنی از قلمهای شبرنگ استفاده میکند؛ طوری که در تاریکی این آیات میدرخشد.
صحبتهایش طنزگونه است و میگوید «سال 1343 در محله فوق مستضعف سه راه آذری به دنیا آمدم؛ پدرم مرد زاهدی بود و شغل دباغی داشت. او بعد از نماز صبح دوچرخهاش را برمیداشت و از خیابان تیموری و بعد میدان شوش خودش را به نزدیکیهای شهرری میرساند؛ پوستها را میشست و شب به خانه برمیگشت».
اثر «والفجر و لیال العشر»
3 خواهر و 5 برادر بودند؛ حبیبالله یکی از برادرانش است که در دوران انقلاب و دفاع مقدس فعال بود؛ او در رشته عکاسی دانشگاه تهران درس میخواند که برای عمل جراحی قلب به لندن رفت و بعد از عمل جراحی روی تخت بیمارستان توسط مجاهدین خلق به شهادت رسید.
ناصر پزشکی از کودکی به هنر علاقهمند بود و به گفتهاش «آن موقع که مداد رنگی در اختیار نداشتیم با زردچوبه و چغندر سرخ و سبزی روی کاغذ نقاشی میکردیم؛ بعد هم در دوران جنگ تحمیلی به مناطق جنگی میرفتم و با تبلیغات لشکر 27 محمدرسول الله (ص) همکاری داشتم. در آنجا مرا میشناختند و نمیگذاشتند اسلحه دستم بگیرم و میگفتند که مأموریت تو در تبلیغات است.»
وی ورود به عرصه هنر را مدیون برادر شهیدش میداند و امیدوار است به زودی روی پرده کعبه آیات قرآن را خطاطی کند.
در صحبتهای او گلامنههایی از مدیران فرهنگی است؛ او بیان میکند: «ما در دورههای اخیر در برابر هجوم فرهنگی غربیها، خودمان را باختهایم. البته نباید یقه خارجیها را بگیریم بلکه باید از خودمان بپرسیم که در این میان چه کار کردهایم؟ لازم است هنرمندان ما درد معاصر بودن را تعدیل کنند و به مبناهای فرهنگی و هنریمان بیشتر توجه کنند و کاستیهای فرهنگیمان را در موسیقی و خطاطی جبران کنند.»
اثر «صلوات»
پزشکی میگوید: «معتقدم هنرمند معاصر نباید تسلیم آشوب ماشینیزم شود. باید در تالارهای بزرگ از تابلوهای زیبا استفاده کنیم تا مردم به دیدن زیبایی عادت کنند. با دیدن اینها مردم قوت میگیرند که در این غوغای زندگی شهری آثار نقاشان را ببینند.»
منبع: فارس
