عروسی‌های خاکی
به گزارش خبرنگار حماسه و جهاد دفاع پرس، جنگ که شد به یکباره ورق برگشت. از یک طرف آتش دشمن بود که بر سر مردم می بارید و بسیاری کشته، زخمی و آواره شده بودند و از طرفی برکات جنگ باعث همدلی و رشد معنوی در میان مردم شده بود. در واقع روح جمعی در حمایت از جنگ و جهاد دلهای مردم را تسخیر کرد. اقشار مختلف در حمایت از رزمندگان اسلام سرود وحدت سر دادند و برای پیروزی، کشورمان، از دار و ندار خود گذشتند.
برای رویارویی با دشمنی که دین مردم را نشانه رفته بود، دفاعی بالاتر از دفاع ارزشها نبود. رزمندگانی که در خط مقدم حاضر میشدند پیش از اینکه سلاح در دست بگیرند، دلهایشان را آماده نبرد با جهاد نفس میکردند. معیار رفتار و کردار همان بود که پیامبر(ص) و امامان معصوم(ع) فرموده و به آن عمل می کردند.
ازدواجها در نهایت سادگی برگزار میشد؛ بهخصوص رزمندگانی که آغاز زندگی مشترکشان را در اجرای سنت پیامبر می دیدند به این باور رسیدند که زندگی فاطمهگونه و علیوار همان نقطه وصلی است که آنان را به مقصد خدا میرسانَد. مسجد یا خانه مکانهایی بودند که رزمندهها مراسم عروسی را در آن برگزار میکردند. خبری از تجملات و خرجهای سنگین عروسی نبود. همه چیز در اوج سادگی، اما با معنویت برگزار میشد. خیلی از رزمنده هایی که برای برگشتن به جبهه عجله داشتند بعد از ازدواجشان سریع به منطقه برمیگشتند. برخی حتی با همان لباس رزم در مراسم حاضر میشدند. گاه پیش میآمد که عروسی رزمندهای با شهادت و مراسم شهیدی دیگر همراه میشد، اما هر دو مراسم توأم با معنویت و به دور از گناه بود.
به مناسبت سالروز ازدواج حضرت علی علیهالسلام و حضرت فاطمه زهرا سلامالله علیها الگوی زنان و مردان اهل بهشت نگاهی میاندازیم به آغاز زندگی ساده و بیآلایش چند تن از رزمندگان دوران دفاع مقدس که با تأسی از رفتار و سیره اهل بیت علیهمالسلام در اوج معرکه جنگ به عقد یکدیگر در آمدند.
نفر وسط؛ شهید قاسم بیات، مربی تاکتیک پادگان امام حسین(ع)
«آذر یونسی»، همسر شهید دفاع مقدس «احمد اسماعیلی» است که همسرش اردیبهشت سال 65 به شهادت رسید. او درباره چگونگی برگزاری جشن عروسی خود و همسر شهیدش میگوید: «یک جلسه خواستگاری رسمی، مادر و خواهرش به خانه ما آمدند و مرا دیدند و در جلسه بعد مهریه یک سفر حج تعیین شد و قرار شد روز عید قربان عقد و روز عید غدیر هم عروسی باشد.»
وی ادامه می دهد: «هر دوی ما مایل نبودیم جشن خاصی گرفته شود. یک عقدکنان ساده در منزل پدرم برگزار کردیم و عاقد آمد و صیغه عقد را جاری کرد و بعدازظهر هم در مسجد جشن کوچکی گرفتیم. چند روز بعد عروسی و روز عید قربان هم با خانوادهها به قم رفتیم و بعد از برگشت در یکی از اتاقهای خانهی پدر همسرم ساکن شدیم.»
«آزاده سیف»، همسر شهید «مهدی نواب» از همرزمان شهید «حسن تهرانیمقدم» که 21 آبان ماه سال 90 در حادثه انفجار در پادگان ملارد به شهادت رسید به نحوه ازدواجش با شهید اشاره میکند و میگوید: «روز یازدهم فروردین همزمان با روز ولادت امام رضا(ع)، عقد کردیم. پدرم یک انگشتر عقیق که رویش «یا علی» نوشته بود، بر دست مهدی انداخت. با این انگشتر گویی، حضرت علی(ع) برای ایشان اتمام حجت کرده است. مراسم ازدواجمان بسیار ساده برگزار شد. شهید حسن تهرانیمقدم زمانی که متوجه شد عروسی مهدی است، خودش را برای تبریک رساند.»
«زهره رشیدیان»، همسر شهید «امیر حسین سلیمانی» از شهدای دفاع مقدس هم با مرور خاطره ازدواج خود اینگونه روایت میکند: « برای ازدواج با امیر، برخلاف خواستگاریهای دیگر به هیچ وجه سختگیری نکردیم. خرید عروسی مختصری داشتیم؛ یک حلقه، لباس و کفش برای من و یک انگشتر عقیق برای امیر خریدیم. امیر آنجا قول داد که هرگز آن انگشتر را از خود دور نکند. مادر همسرم بسیار اصرار داشت که خرید مفصل و خوبی داشته باشیم؛ ولی من و امیر میخواستیم زندگی مشترک سادهای را آغاز کنیم.»
وی ادامه می دهد: «خطبه عقدمان را امام جماعت مسجد محل جاری کرد. امیر با لباس سپاه آمده بود. پدرهمسرم هم یک آینه و شمعدان برایمان خرید و به مسجد آورد. مراسم عقدی ساده ولی شیرین و خاطرهانگیز داشتم. یک ساعت بعد از عقد هم همسرم خداحافظی کرد و برای ماموریتی به جبهه برگشت.»
شهید عبدالحمید قاضی میرسعید-دکتر-فرمانده سپاه پاوه
شهید بهرام شهپریان
شهید علی اصغر صفرخانی-فرمانده گردان شهادت
انتهای پیام/ 141
