صیداویه

در بُرشی از کتاب «علمدار» نوشته شده است: «هر روز با نیرو‌های گروهان جمع می‌شدیم و زیارت عاشورا می‌خواندیم. اولین باری که سید مجتبی برای ما مداحی کرد در کنار همین نخل‌ها بود. آرزوی شهادت در میان همه بچه‌ها موج می‌زد.»