محمد حسین سیف اللهی

لات بود؛ از آن لات‌هایی که می‌توانند یک‌تنه محله‌ای را به هم بریزند. هرازگاهی لبی هم به شراب می‌زد و مست در خیابان‌ها راه می‌افتاد تا پدر و مادرها دست فرزندانشان را بگیرند و از دور و برش فرار کنند.