محمدرضا خاکپاز

با آنکه «دوستدار» مسئول معراج شهدا بود، اما خودش به تنهایی در تمام جزئیات وارد می‌شد. اگر شهدای گمنامی پیدا می‌شد، عکس آن را گردان به گردان می‌برد تا شهید گمنام را پیدا کند. وقتی هم که مسئول تعاون قرارگاه بود، خودش در حمل شهدا کمک می‌کرد، آن هم در وضعیتی که جسمش لاغر و نحیف بود.