سدیم

«حسین قنبریان» گفت: در شب عملیات همه از هم حلالیت می‌طلبیدند. رزمندگان با خنده و شوق مراسم حنابندان راه می‌انداختند و دست و پا و سرشان را حنا می‌بستند. درد دل می‌کردند. وصیت‌نامه می‌نوشتند؛ آنچه دیدنی است شنیدنی نیست، با زبان نمی‌شود آن اتفاقات را بیان کرد.