کتاب ایران دیکتاتوری و توسعه

منابع تاریخی از آثار مهاجرت بی‌برنامه در عصر پهلوی سخن می‌گویند؛ بروز این بی‌برنامگی در شکاف عمیق زندگی در شمال و جنوب شهر تهران دیده می‌شد تا آنجا که جنوب شهری‌ها از مسکن مناسب و خدمات اجتماعی بی‌بهره بودند.