شهید علی پیکاری

یکی از نیروهای تخریب لشکر 10 سیدالشهدا (ع) گفت: آخرین باری که شهید «علی پیکاری» را دیدم داشت اشک‌هایش را پاک می‌کرد و گفت جعفر دستم خالی است. اما وقتی قایق حامل پیکر شهدای غواص در کربلای 5 رسید، چهره آرام شهید «علیرضا پیکاری» را دیدم که پلک‌هایش روی هم افتاده و به آرامش رسیده بود.»