خدیجه عبدالله زاده

دختر شهید «موسی نظری» روایت می‌کند: «در همسایگی ما دختر هم‌سن‌وسال و همنام من زندگی می‌کرد که با همدیگر در یک کلاس بودیم. او از نعمت پدر محروم بود. یادم می‌آید یک روز از منزل آن‌ها به خانه برمی‌گشتم که پدر را دمِ در خانه‌مان در حالی که یک پاکت «آلوچه» در دست داشت، دیدم. پدر تا ما را دید اول آلوچه را به دختر همسایه تعارف کرد و بعد به من داد. از این کار پدر خیلی ناراحت شدم. آن روز معنای این عمل پدر را درک نکردم اما بعدها فهمیدم که او با این کار می‌خواست که دوستم لیلا در مقابل من احساس کمبود نکند.»