وارطان

ماهر عبدالرشيد به گروهبانی برمی‌خورد كه يك اسير ايرانی را به شدت كتك می‌زد. عبدالرشيد از طرز شكنجه وحشيانه گروهبان دلش به حال اسير ايرانی می‌سوزد می‌گويد: چرا اين اسير بينوا را اينقدر كتك می‌زنی. گروهبان می‌گويد: هر كاری می‌كنم به خمينی ناسزا نمی‌گويد.