شهید پورحسن

برادر نوجوانی که تنها پسر خانواده پورحسن از فراش محله بهشهر بود و مرا نیز می‌شناخت صدایم کرد؛ آقای پایندان از من هم مصاحبه بگیر، خنده از لبانش محو نمی‌شد و من هم با خنده می‌گفتم نه حالا حالا با شما کار داریم. ان‌شاالله دفعه بعد. اما اصرار می‌کرد وقتی دید فایده ندارد گفت: آقای پایندان دیگر مرا نمی‌بینی و بعداً افسوس می‌خوری. از من مصاحبه بگیر من شهید می‌شوم.