خانم محترمه‌ای با چادر گلدار وارد اتاق می‌شود، ابهت خاصی در چهره‌اش پیداست، لب به سخن می‌گشاید و خیلی کوتاه می‌گوید بسیار خرسندم که در فضای جمهوری اسلامی تنفس می‌کنم و بچه‌هایم به تکلیف‌شان عمل کردند. همان لحظه در دلم گفتم چقدر دل مادرانه‌اش شبیه دریاست. زلال، عمیق، آرام و پر از مروارید.