اصغری خواه

اصغری خواه به‌آرامی نامه را باز کرد. ناگهان رنگ چهره‌اش تغییر کرد. با پهنای انگشتانش محاسنش را گرفت و از ته قلبش آه عمیقی کشید. پشت سر هم می‌گفت: «خدایا شکر، خدایا شکر، الله‌اکبر، الله‌اکبر، لااله‌الاالله.»