شریعت الهی

فکر و عمل دو عرصه انسانی مستقل از هم است. فکر، کنشی ذهنی است و عمل، کنش عینی است. یکی به عالم ذهن تعلق دارد و دیگری به عالم تحقق و عین. حال، برای اتصال و ارتباط میان عالم ذهن و عین به حلقه واسطی نیاز است.