خبردار

خبردار بایستیم به احترام شهدا تا بی‌خبری ما را به وادی غفلت نبرد که غفلت از شهید و فرهنگ شهادت، کفری آشکار است.

در سلول باز شد و بعثی‌ها با چوب و کابل وارد شدند. این بار افسری هم همراه‌شان بود. با حالت تهدید و با زبان فارسی گفت: «زود باشین! کسی که این ناسزا رو نوشته معرفی کنین، والاّ کاری می‌کنم که همتون روز روشن تو آسمان ستاره ببینین!» من بلند شدم و با لکنت گفتم: «من نوشتم!» با تعجب گفت: «چی؟ تو نوشتی؟!»