پایان یک نقش

« پایان یک نقش » مانند تکه‌های پراکنده یک پازل است که مخاطب باید جای مناسب هر تکه را با حدس و گمان خودش تشخیص بدهد، چون کسی که نقش راهنما را دارد (اینجا منظور راوی است) به شدت نامطمئن عمل می‌کند.