ناخدا مبارکی

یکی از بازماندگان ناوشکن سهند گفت: همه دست‌های‌شان را انداخته بودند روی تخته. خورشید داشت کم‌کم غروب می‎‌کرد. دریا رنگ خون گرفته بود. روز عجیبی بود. ناو «سهند» در یک سو و غروب غم‌ا‌نگیز خورشید در سویی دیگر؛ و دریا که رنگ خون گرفته بود.