دیروزهای خاکستری

هر بار که حاجیه طوبی این سوال را به یاد حاج رحیم می‌انداخت زخم کهنه حاج رحیم هم سرباز می‌کرد. پسرم کجایی؟ زنده‌ای، شهید شده‌ای، اسیری، پس کی من و مادرت را از این انتظار‌‌ رها می‌سازی!