شعرای معاصر

کسانی بودند که آن وقت در زمان جوانی ما، جزو اساتید و برجسته‌های شعر نو بودند و به اعتقاد من اینها از خود «نیما یوشیج» بهتر شعر نو می‌گفتند. البته صفای «نیما یوشیج» را هیچ کدامشان نداشتند.