اصطلاح اصالت وجودی زمانی در جبهه‌ها به‌کار می‌رفت که یک‌نفر اول غذا می‌خورد، بعد نماز می‌خواند؛ همچنین رزمندگان به قاشق ‌های دم‌کوتاه غذاخوری که در جیب پیراهن خاکی جا می‌گرفت نیز می‌گفتند «اسلحه قنداق تا شو».