اصطلاح اصالت وجودی زمانی در جبهه‌ها به‌کار می‌رفت که یک‌نفر اول غذا می‌خورد، بعد نماز می‌خواند؛ همچنین رزمندگان به قاشق‌های دم‌کوتاه غذاخوری که در جیب پیراهن خاکی جا می‌گرفت نیز می‌گفتند «اسلحه قنداق تا شو».