بعد از عملیات والفجر ۸ من و «محمد حسن طوسی» از فاو به سمت اهواز برمی‌گشتیم. در مورد عملیات والفجر ۸ حرف‌های زیادی بین ما رد و بدل شد. نتیجه‌ای که از آن گرفتیم این بود که فتح فاو مرهون لطف خداوند می‌باشد. از دوستانی که در این عملیات به شهادت رسیده بودند ذکر خیر به میان آمد؛ و با بردن نامشان تجدید خاطره‌ای از ایشان به عمل آوردیم. در فضای یاد و خاطره این دوستان بودیم که دیدم در سیمای طوسی ناراحتی موج می‌زند...

به دلیل بمباران پیاپی، مدارس تعطیل شده بود و ما با خانواده یکی دیگر از فرماندهان، زودتر از پایان سال (بهمن) به طوسکلا برگشتیم تا از درس و امتحانات عقب نمانیم. هر چه مادرم اصرار کرد که پدرم بیاید که با هم برویم قبول نکرد و گفت نمی‌شود در این شرایط، جبهه را رها کرد.