قرارگاه شهید وزین زمانی خانه رزمندگان تخریبچی لشکر ۲۱ امام رضا علیه‌السلام بود، بسان خانه پدری! پر از خاطره‌های فراموش‌نشدنی که بخشی از وجودشان را ساخته. خانه‌ای که هنوز آجرهایش بوی برادران سفر کرده‌شان را می‌دهد. خانه‌ای که به یمن پاکی نفس‌های ساکنانش، موکب فرشتگان آسمانی بود.

در یکی از عملیات‌ها که بچه­‌ها با شکست مختصری مواجه شده بودند، نیرو‌ها بی‌حوصله و ناراحت، هر یک به طرفی خزیده و در عالم خودشان بودند. شهید «امیر نظری» گفت: «نمی دانم چه کار کنم که بچه ­های تخریب را از این حالت حزن در بیاورم؟» این جمله را گفت و از سنگر خارج شد. چند لحظه‌ای از خروج امیر از سنگر نگذشته بود که متوجه شدیم از بلندگو آهنگ «مدرسه موش‌ها» پخش می‌شود.