همرزم شهید پلارک

حسین جهاندیده روایت کرد: وقتی بالای سر سید احمد رسیدم، هنوز چشم‌هایش باز بود. در آن لحظه به یاد 48 ساعت قبل و حرکت از تهران افتادم. دلم آرام نمی‌شد تا اینکه صورتم را روی صورت سید احمد گذاشتم. همه خاطراتم با وی از سال 63 تا آن لحظه جلوی چشمانم آمد.