به گزارش خبرگزای دفاع مقدس، پیکر مادر شهید حجت الاسلام شهید محمد حسن قنوتی، نخستین شهید روحانی دوران دفاع مقدس، که در سن ۹۶ سالگی بر اثر کهولت سن دار فانی را وداع گفت امروز با حضور مردم ولایتمدار استان خوزستان تشییع میشود.
مراسم تشییع مادر این شهید بزرگوار امروز دهم بهمن ماه در شهرستان آبادان با حضور مقامات لشکری و استانی برگزار شد.
نگاهی به زندگی نخستین شهید روحانی دفاع مقدس
حجت الاسلام محمدحسن شریف قنوتی، که بعدها به ویژه در روزهای آغازین جنگ تحمیلی عراق علیه ایران به «شیخ شریف» شهرت یافت، در ۳ تیر ۱۳۱۳ در روستای قصبه، از توابع اروندرود آبادان، در خانوادهای روحانی و متدین چشم به جهان گشود.
در دوران کودکی به کسب علوم و معارف دینی روی آورد و مقدمات اسلام را نزد عمویش، عبدالستار اسلامی، سپس عبدالرسول قائمی در آبادان فراگرفت. در ۱۳۳۷ ش با توجه به رونق علمی حوزه علمیه بروجرد دوره سطح و بخشی از خارج را به پایان رساند، سپس برای تکمیل تحصیلات حوزوی وارد حوزه علمیه قم شد و محضر درس آیت الله سید محمدرضا گلپایگانی و نیز امام خمینی (ره)، را درک و تا مرتبه اجتهاد پیش رفت.
وی مبارزات سیاسی خود را از زمان فعالیت فدائیان اسلام آغاز و همکاریهای اندکی با آن گروه، به ویژه شهیـد سیـد مجتبی میرلوحی داشت.
وی در کنار مبارزات سیاسی فعالیتهای اجتماعی را نیز ادامه داد و در ۱۳۳۷ شمسی پس از پایان درس خارج در محضر آیت الله گلپایگانی، از سوی ایشان برای امور تبلیغ به سرنجلک و سپس اردکان فـارس اعزام شد.
با آغاز جنگ تحمیلی عراق علیه ایران، عرصه دیگری از مبارزات شریف قنوتی آغاز شد. او این بار به شکلی دیگر وارد مبارزه شد. ابتدا برای اولین بار ستاد کمک رسانی به مناطق جنگی جنوب و غرب کشور را در بروجرد به راه انداخت و در ۳ مهر ۱۳۵۹ با کاروانی متشکل از چندین کامیون آذوقه اهدایی مردم بروجرد به خرمشهر اعزام گردید. پس از بازگشت، در بسیج نیروهای مردمی و اعزام آنان به جبهههای نبرد فعال شد. در اواسط مهر به همراه تشکلی از جوانان بروجرد به خرمشهر رفت و خود لباس رزم پوشید و با تشکیل گروههای چریکی الله اکبر و گروهانهای مقاومت، خرمشهر را برای چندمین بار از خطر سقوط حتمی نجات داد.
فعالیتها و مقاومتهای او و یارانش دشمن را به ستوه آورده بود و ستون پنجم دشمن میکوشید به هر طریق ممکن شیخ شریف را از سر راه بردارد. گروه او در جنگ تن به تن اغلب موفق بیرون میآمد و این شکستها برای دشمن سنگین بود. شیخ شریف علاوه بر فرماندهی برخی از محورها در خرمشهر و هدایت نیروها، مسئولیت تأمین مهمات نیروها را هم عهده دار بود. در روز ۲۴ مهر ۱۳۵۹، وی به هنگام رساندن مهمات به یکی از نقاط درگیری در خیابان چهل متری خرمشهر، به مقر عوامل بعثی وارد شد.
نیروهای بعثی با مشاهده وانتِ حامل شریف قنوتی، برای از بین بردن او به سرعت دست به کار شدند و وانت مزبور را زیر رگبار گلوله بستند. شیخ که به همراه رانندهاش در میان آتش عراقیها گرفتار شده بود تصمیم گرفت از محل دور شود، اما عراقیها لاستیک اتومبیل را نشانه رفتند و دیگر کاری از دست شیخ و رانندهاش برنمی آمد. عراقیها برای از بین بردن او نیروی زیادی به میدان معرکه هدایت کردند و سرانجام شیخ را بر اثر اصابت گلوله به آرنجها و زانوها و گردن از پای درآوردند.
وقتی شیخ شریف روی زمین افتاد، آنان خود را به او نزدیک کرده و با استفاده از سرنیزه فرق سرش را شکافتند و کاسه سرش را جدا کردند مدتی بعد رزمندگان اسـلام خود را به محل نبرد رساندند و پس از سـاعتها جنگ تن به تن، پیکر شیخ را از دست متجاوزان گرفتند و به پشت جبهه انتقال دادند. آن روز شیخ و عدهای از یارانش در نقاط مختلف شهر، مردانه با دشمن متجاوز جنگیدند و پس از رشادتهای فراوان به شهادت رسیدند و نام خرمشهر هم به خونین شهر تغییر یافت.
