ای که فطرس از تو بگرفته مقام

ای که باشد بر تو از خالق سلام

من چگونه وصف تو باید کنم

تو نگنجی در هزار و صد کلام

می شود آخر ز الطاف شما

زندگی ما به عشق تو تمام

گشته آقا از زمان کودکی

مزه ی نام تو شیرین زیر کام

کشته ی اشکی، مرا هم می کشی

بی تو در این زندگی ناید خوشی

ای که زینب شد بلا گردان تو

ای رقیه سوره ی انسان تو

ای ابالفضل علی داداش تو

ای که جبریل است از مستان تو

روز میلادت شده در خانه ای

چنگ حبل الله بر دامان تو

گریه کردن بر تو پاکم می کند

رو چشم من بود باران تو

مرغ دل یک بام دارد تو هوا

گه مدینه می پرد گه کربلا

آسمان عشق را سوم شهاب

ای بدون تو دل ما هم خراب

روضه می خواندی به وقت کودکی

ای تمام زندگی بو تراب

روضه از دست قلم می خواندی و

در جواب روضه ات بشنو جواب

زینب و دشنام و سنگ روی بام

ز آتش عشقت شده زینب کباب