بشارتی که پیامبر(ص) به امام حسین(ع) داد

هنگامی که امام حسین(ع) از مهدی موعود(عج) می‌گوید

امام باقر(ع) می‏‌فرمایند: حارث اعور به امام حسین(ع) عرض کرد: ای زاده رسول خدا! فدایت شوم، مرا از معنای آیه شریفه «وَالشَّمْسِ وَضُحَاهَا» مطلع ساز، حضرت(ع) فرمود: مراد از خورشید، رسول الله(ص) است.

پرسید: فدایت شوم! منظور از آیه شریفه «وَالْقَمَرِ إِذَا تَلَاهَا» چیست؟

فرمود: منظور از ماه، امیرالمؤمنین(ع) است که بعد از پیامبر(ص) است.

گفت: مقصود از آیه شریفه «وَالنَّهَارِ إِذَا جَلَّاهَا» چیست؟

فرمود: مقصود از روز، قائم آل محمد(عج) است که زمین را پر از قسط و عدل کند. (تفسیر فرات کوفی، صفحه 212)

بشارتی که پیامبر(ص) به امام حسین(ع) داد

امام حسین(ع) فرمود: رسول خدا(ص) در بشارتی به من فرمود: ای حسین! تو سید پسر و پدر ساداتی و  9 فرزند از تو، امامان ابرار و امین و معصوم‌‏اند و نهمین آنان مهدی قائم(عج) است، تو امام پسر امام و پدر ائمه هستی و 9 فرزند از پشت تو ائمه ابرار هستند و نهمین آنان، مهدی است که دنیا را در آخر الزمان، پر از عدل و قسط می‏ک‌ند...» (کفایة الاثر، صفحه 167)

لقبی که امام حسین(ع) به ولی‌عصر(عج) داد

عیسی الخشاب می‏‌گوید: از محضر امام حسین(ع) سؤال کردند: آیا شما صاحب این امر هستید؟

فرمود: «نه من نیستم، بلکه صاحب این امر کسی است که از میان مردم کناره‏‌گیری می‏‌کند و خون پدرش بر زمین می‏‌ماند و کنیه او کنیه عمویش خواهد بود. آن‏گاه شمشیر بر می‏‌دارد و هشت ماه تمام شمشیر بر زمین نمی‏‌گذارد». (کمال‌الدین، جلد 1، صفحه 318)

امام زمان(عج) جدش حسین(ع) را چگونه توصیف می‌کند

حضرت مهدی(عج)، امام حسین(ع) را این‏‌گونه توصیف فرموده است: تو ای حسین! برای رسول خدا(ص) فرزند و برای قرآن، سند و برای امت، بازویی بودی، در طاعت خدا تلاشگر و نسبت به عهد و پیمان، حافظ و مراقب بودی، از راه فاسقان سر بر می‏تافتی، آه می‏‌کشیدی؛ آه آدمی که به رنج و زحمت افتاده است. رکوع و سجود تو طولانی بود، زاهد و پارسای دنیا بودی؛ زهد و اعراض کسی که از دنیا رخت بر کشیده است و با دیده وحشت زده به آ‌ن نگاه می‏‌کردی». (بحارالانوار، جلد 101، صفحه 239، حکمت 38)

 

منبع: فارس