تأثیر شهادت حاج آقا مصطفی خمینی در گسترش نهضت اسلامی ایران

«مرگ مشکوک» وی باعث شعله‌ور شدن مبارزات انقلابی شد و انقلابیون آن را شهادت نامیدند و مراسم چهلم آن زنجیره‌ای از اعتراضات را رقم زد که به انقلاب بهمن 1357 انجامید. شهید مصطفی خمینی از بدو شروع نهضت اسلامی همراه حضرت امام خمینی(س) بود. ایشان اولین بار در سال 1342 و پس از شروع نهضت دستگیر شد و پس از مدتی حبس، به ترکیه تبعید شد.

پس از تغییر تبعید‌گاه امام بزرگوار ایشان نیز در سال 1344 از ترکیه به عراق رفت و در شهر نجف ساکن شد.  شهیدآیت‌الله سید‌مصطفی خمینی حدود 13 سال در حوزه علمیه نجف اشرف به تدریس و تألیف و تربیت طلاب علوم دینی مشغول بود و در کنار فعالیتهای علمی خود با انقلابیون مسلمان مرتبط بود و گاه تدارک آنان از ناحیه ایشان صورت می‌گرفت. روحیه انقلابی وی، مشوق بسیاری از مبارزان برای فراگیری فنون نظامی و چریکی بود.

بیشتر این فعالیتها نمی‌توانست از نظر جاسوسان رژیم شاه به دور باشد. به همین دلیل اگر هم درگذشت این روحانی مبارز را رویدادی طبیعی بدانیم، شخصیت مبارزاتی او انعکاسی جز شهادت، آن هم به دست رژیم شاه در اذهان مردم متبادر نمی‌کرد. ایت الله سید مصطفی خمینی در ۱ آبان ۱۳۵۶ در ۴۷ سالگی درگذشت.

او از آغاز فعالیت‌های سیاسی همواره مورد تهدید نیروهای امنیتی قرار داشت و با توجه به تلاش گسترده او در نهضت امام خمینی (س) در ایران و عراق، از سوی مقامات ایرانی و عراقی شدیداً مورد تهدید قرار داشت، به همین دلیل هنگام انتشار درگذشت او، برای بسیاری از انقلابیون قابل قبول نبود که فوت وی به صورت طبیعی اتفاق افتاده باشد، علاوه بر اینکه تا آن زمان نشانی از بیماری جدی در او دیده نمی‌شد.

گرچه از منظر امام راحل، مصطفی امیدی برای آینده نهضت به حساب می‌آمد، اما ایشان در فقدان فرزندش رفتاری از خود بروز داد که بیسار صبورانه بود. ایشان در تشییع جنازه فرزندشان همانند تشییع جنازه‌های دیگر فقط پنج دقیقه مانده به آغاز تشییع جنازه در محل حضور یافتند و پس از حرکت دادن جنازه تا محل مشخصی جمع را همراهی کردند و سپس بازگشتند. ایشان این صبر و بردباری را در مجالس عزای بر‌گزار شده نیز از خود نشان دادند. مراسم عزای سید مصطفی حرکتی ضد حکومت پهلوی شد.

امام بزرگوار بعد از شهادت فرزندش در پیامی کوتاه چنین نوشت:

بسمه تعالی

انا للَّه و انا الیه راجعون

در روز یکشنبه نهم شهر ذی القعدة الحرام ۱۳۹۷ مصطفی خمینی، نور بصرم و مُهجَه  قلبم، دار فانی را وداع کرد و به جوار رحمت حق تعالی رهسپار شد.

 

«اللهم ارحمه و اغفر له و أسکنه الجنة بحق اولیائک الطاهرین - علیهم الصلوة و السلام.»

 

منبع: پایگاه اطلاع رسانی آستان قدس