وی تصریح کرد: ظواهر، کلمات، لغات، حفظ، تفسیر و وجوه قرآن مربوط به مرحله عبارت میشود؛ واژه عبارت در واقع به معنای عبور است و باید تلاش کنیم تا از این مرحله به مرحله بالاتر، که همان اشارات است برسیم.
امامجمعه قزوین خاطرنشان کرد: دومین مرحله قرآنشناسى، اشارات است که نیاز به تخصّص دارد و تنها خواص مىتوانند به این حوزه معرفتى راه یابند.
نماینده ولیفقیه در استان قزوین ادامه داد: تسلیم در برابر خدا یکی از مصادیق اشارات است که نمونه آن را میتوان در تسلیم ابراهیم (ع) و اسماعیل (ع) در برابر فرمان الهی در ماجرای قربانی کردن اسماعیل دید.
وی گفت: مرحله سوم قرآنشناسی همان لطایف است که مربوط به اولیاء الهی میشود. اینکه امام صادق (ع) میفرمایند والتین و الزیتون همان امام حسن (ع) و امام حسین (ع) هستند، نمونهای از درک مفاهیم قرآن در مرحله لطایف است که در مرحله عبارات و اشارات قابل درک نیست.
آیتالله عابدینی به مرتبه آخر قرآنشناسی که مرتبه حقایق است نیز اشاره و بیان کرد: قرآن کریم علاوه بر عبارات، اشارات و لطایف، حقایقى دارد که شناخت آن مخصوص خاتم انبیاء، محمد (ص) است.
انتهای پیام/