به گزارش خبرگزاری دفاع مقدس، نشست خبری فیلم سینمایی «پنجاه قدم آخر» به کارگردانی کیومرث پوراحمد و تهیه کنندگی در سالن سعدی مرکز برج میلاد برگزار شد.
این نشست در حالی با تاخیری نیم ساعته آغاز شد که تماشاگران هنگام تماشای این فیلم واکنشهای منفی بسیار زیادی را از خود نشان دادند و با سوت و کف زدن و خندیدنهای بی موقع به این فیلم اعتراض کردند، به گفته برخی منتقدان فیلم کیومرث پوراحمد تا کنون بیشترین واکنش منفی تماشاگران را از آن خود کرده است.
کیومرث پوراحمد پس از حضور در نشست خبری بدون مقدمه سر اصل مطلب رفت و از خبرنگاران در مورد اینکه چرا هنگام تماشای فیلم برخی با صدای بلند می خندیدند و دست میزدند سوال کرد که خبرنگاران حاضر در جلسه جوابهای متعددی را به کیومرث پوراحمد ارائه دادند. مهمترین دلایل خبرنگاران برای اعتراض به فیلم پوراحمد به این شرح بود؛ دوپاره بودن فیلم و وجود بیش از حد صحنههای اتفاقی در آن، نبود زیرنویس برای مواقعی از فیلم که بازیگران آن به زبان کردی صحبت میکردند.
کیومرث پوراحمد در پاسخ به سوالات متعدد خبرنگاران درباره مشکلات ساختاری فیلم اعم از فیلمنامه و روایت، اظهار داشت: من نمیخواستم فیلمی ساده و ابتدایی درباره یک ماموریت بسازم، بلکه قصد داشتم فیلمی بسازم که سفر در دل آن باشد، سفری که میتواند در هر منزلی و برای هر فردی اتفاق بیافتد، به هر حال فیلم من همین است و کار دیگری نمیشود کرد. روی صدای فیلم مختصری کار میکنیم و اگر کسی قسمت دوم فیلم را دوست نداشت شرمندهام.
وی با اشاره به تلاش بسیارزیادی که برای این فیلم انجام داده است، افزود: فیلمنامه بارها بازنویسی شد، بسیاری از آنچه که امروز روی پرده سینما دیدید در فیلم نامه نبود و بعدا اضافه شد؛ مثلا خلاقیت بابک حمیدیان و پیشنهادهایی که سر صحنه میداد باعث شد که ما برخی صحنهها را به فیلم اضافه و برخی از صحنهها رابا تغییرات بسیار زیادی اجرا کنیم.
در ادامه جلسه یکی از خبرنگارها به صحنهای از فیلم که شیمیایی شدن اهالی روستا را نشان میدهد اشاره کرد و این صحنه از فیلم را غیرواقعی و تصنعی خواند که پوراحمد در پاسخ گفت: برخی مواد شیمیایی بدون اینکه اثر خاص و قابل مشاهده ای را روی بدن بگذارند باعث مرگ می شوند .ما در این فیلم از مشاوران متعددی استفاده کردیم، آقای سرهنگی که از نویسندگان جنگ است به همراه تعداد زیادی از نظامیان و بچههای سپاه نجف آباد از ابتدا در کنار ما بودند.
پوراحمد در مورد موسیقی فیلم اظهار داشت: این فیلم به نظر من موسیقی زیادی ندارد، البته نسبت به فیلمهای قبلی من بیشتر است و مقدار موسیقی آن 25 دقیقه شده است؛ دو نوحه هم در فیلم داشتیم که امروز که فیلم را دیدم احساس کردم یکی از آنها زیادی است.
وی افزود: دوستان سوال میکنند که من در این فیلم به هجویه سازی رسیدم یا کار را سردستی انجام دادم که باید بگویم خیر. این کار نه سردستی است و نه هجویه سازی، بلکه این کار با دقت بسیار زیاد انجام شده و برای تک تک پلانها فکر شده است برای دیزالوهایی هم که در فیلم است کاملا فکر شده و همه آنها با اگاهی صورت گرفته است.
در ادامه این نشست بابک حمیدیان گفت: در جشنواره امسال چند فیلم جنگی از من به نمایش درآمده که این مساله باعث به وجود آمدن سوالهایی شده است. یکی از دلایل حضور من در این گونه فیلمها علاقه من به فیلمهای جنگی و دفاع مقدس است و دیگر اینکه فیلم شهری و آپارتمانی به من نمیدهند .فیلم پنجاه قدم آخر سختیهای خودش را داشت و علت حضور من در برج میلاد و تماشای فیلم در کنار خبرنگاران این بود که عکسالعمل تماشاگران را در مورد این فیلم ببینم.
در ادامه خبرنگاران طناز طباطبایی بازیگری که نقش زن کرد را ایفا میکرد را مورد سوال قرار دادند و از او درباره اغراقهایی که دربازیگری اش وجود داشت توضیح خواستند که وی گفت: این اولین تجربه من به عنوان بازیگری با لهجه کردی با این غلظت است و قبلا این نقش را تجربه نکرده بودم؛ شاید باید لهجه کردی را رقیقتر بیان میکردم، اگرغلظت آن زیاد شده است عذرخواهی میکنم.
