تحصيلات ابتدائي و راهنمايي را در مدارس ارامنه «آرمن» و «كاتارينيان» گذرانده و پس از آن در دبيرستان «ابوذر» اصفهان در رشته صنايع فلزي مشغول به تحصيل گرديد. در سال 1364 به اتفاق دوستان خود، به خدمت سربازي رفت. پس از اتمام دوره آموزشي در مركز آموزش (05) كرمان، وي به لشگر 64 اروميه (قسمت توپخانه) پيوست. در حين خدمت، به شهرستان «پيرانشهر» اعزام و در تاريخ 29/2/1365 در منطقه «حاج عمران» بر اثر موج شديد ناشي از انفجار در زمان تك هوايي دشمن بعثي، به درجه رفيع شهادت نائل آمد.
پيكر مطهر شهيد «رايموند باغراميان» پس از انجام مراسم مذهبي، با حضور پرشور صدها نفر از ارامنه «شاهين شهر» و «اصفهان»، در حالي كه با برگزاري راهپيمايي بر عليه حكومت بعثي «صدام حسين»، دولت فلسطين اشغالي (اسرائيل) و حاميان جهاني آنان همراه بود، در فضايي از غم و اندوه در گورستان ارامنه اصفهان به خاك سپرده شد. يكي از سخنرانان در نطقي پرشور اعلام كرد: امروز، نام «رايموند» عزيزمان در كنار اسامي ارمنياني قرار مي‌گيرد كه با نثار زندگي خود در راه آزادي و خوشبختي ملت ايران، باعث سربلندي و عزت جامعه ارمني به عنوان شهروندان شريف و وظيفه شناس گشته¬اند. در اين لحظه كه پيكر جوان او را به خاك مي‌سپاريم، اميد داريم تا خون ريخته شده وي، موجبات تحكيم بيشتر روابط ارمنيان با ساير هموطنان مسلمان خويش را فراهم آورد.
منبع: گل مريم ، نوشته ي دکتر آرمان بوداغيانس، نشر تسنيم حيات، با همکاري نشر صرير- 1385
خاطرات
شهيد «رايموند باغراميان» به روايت برادرش:
شهيد «رايموند باغراميان» شخصيتي دورانديش و دوست داشتني داشت و بسيار خوش اخلاق و خانواده دوست بود. خانواده وي عبارت بودند از: مادر، برادر بزرگتر (رازميك)، برادر كوچكتر (رافيك) و يك خواهر (روبينا). گفتني است كه در زمان حيات شهيد، پدر محترم ايشان در سال 1361 وفات نموده بودند. پس از فوت پدر، وي سرپرستي خانواده اش را با كار و تلاش فراوان به عهده گرفت. علاقه بسيار زيادي به ورزش، خصوصاً رشته فوتبال داشت. پيش از شهادت، به صورت رسمي در تيم فوتبال «آرارات» (الف) اصفهان كه بعداً به نام «سِوان» تغيير يافت، مشغول به فعاليت بود كه در سطح باشگاهي اصفهان به افتخاراتش افزوده گشت. در عين حال، وي عضو تيم فوتبال جوانان اصفهان نيز بوده و هميشه چهره خنداني داشت.
در زمان آخرين مرخصي¬اش، به هنگام حضور در آغوش خانواده با چهره¬اي خندان اظهار داشت: اين آخرين مرخصي¬ام خواهد بود و اين بار، شربت شهادت را خواهم نوشيد.
